son zamanlarda karayollarındaki dijital uyarı tabelalarında görmeye başladığımız ikaz. meşhur klişeyle, yıl olmuş 2012, biz hala nerelerdeyiz. kendini bilen insanlar için utanç verici, diğer taraftan da bir o kadar gerekli uyarı. zira evinin içine pek titiz olan ortalama vatandaşımız sıra yollara geldiğinde açıyor camı, mevsimine göre muz, mandalina, portakal kabuğu, boşalan pet şişe, mevsimden bağımsız olarak her daim sigara paketi eline ne geçerse fırlatıveriyor. ha, bir de bunları ikaz ettiğinde yüzlerinde beliren o boş bakış var ya, anlatılamaz, yaşanır, fotoğrafı çekilir, kelimeler kifayetsiz.
