yollar uzun, sonu görünen akşamlar gibiydik daha evvel, gün bitmiyor, yollar uzun, bir yerde mola verip dinlenmek mi yoksa devam etmek mi bilemiyorum, yollar uzun ama beden dinlenik, aç yürümeye ve seyretmeye gecenin çöküşünü, sabahın ilk ışıklarına hasret, yollar uzun, karışık, dinlenmeye müsait onca yer geçip sende kalmak güzel.
yollar ayrı, karanlığı görünen geceler gibiydik daha evvel, gece bitmiyor, yollar ayrı, bir yastığa kafayı koyup uyumak mı yoksa geçirilen dar saatler mi bilemiyorum, yollar ayrı ama eller birleşik, aç huzurlu bir uykuya ve dinlenik uyanmaya, sabahın ilk saatlerinde uyanıp huzurla parklara gidebilmeye hasret, yollar ayrı, dupduru üstelik, müsait yerlerde sadece yorulurken aklın sende kalması zor.
hiç çekilmeyenler.
uçağa verilen para helali hoş olsun, dökülmek nedir bir gecelik otobüs yolculuğundan sonra deneyimleyebilirsiniz, bir daha cimrilik etmiycem, nezle olmasam bari!
mirkelam& kargo birlikteliğinin galiba çok güzel ürünü. dinlemekten asla vazgeçilmiyor. klibi çok tatlı ve "hissettiren" olmuştur. arabada, şeritleri yutarken dinlemek istemekteyiz güneşli istanbul günlerinde.
yollar
yorgunum
rüzgarlı kasabanın çalışı
çam kokulu dağların rüzgarsız yağmuru
beni artık durdurun
yorgunum
on beş mayıs doksan sekiz
viran şehire beş kala
II
yollar
yorgunum
asfalt rengi bir çayın deminde ilerliyorum
önümde yüzünü benden saklayan bir dağ
bitkin bir adam dikiz aynasında
tende biraz solgunum
yorgunum
yedi haziran erciyes hala yüzünü saklıyor
III
yollar
yorgunum
bir anne çığlığı
enkaz altındaki üç yavruya
hastane koridorunda
hınca hınç yığılmış cansız bedenlere
basmadan ilerliyorum
acıdan yorgunum
ne olur beni durdurun
17 ağustosun ertesi
şehir ölümü yorgan gibi örtünmüş
IV
yollar
yorgunum
gri renkli bir ülkeden dönüyorum geriye
dönüşüm sebepsiz
bekleyenin yokluğundan belki
belki de yalnızlığın soğukluğundan
yollar içimi ısıtıyor
bende durmak yok
beni bensiz durdurun
durmazsam vurdurun
şunu bilin ki yorgunum
ondört nisan
yağmurlu günün öksürüklü sabahı..
Varsın biraz da yollar çeksin benim cefamı
Artık verin çocuklar, artık verin asamı!.
Bir başka kainata, bir başka yurda yol var;
Siz örtünün garipler siz örtünün abamı!
Yorgun düşüp uzandım altında asumanın;
Gölgende buldum ey dal bir anne ihtimamı.
Şahane manzaraydı dünya sınırlarında
Bir kubbenin rükuu, bir zirvenin kıyamı.
Yükseklerinde ömrün dağlar, sular kovuklar:
Yükseklerin diliyle tekrar edin nidamı!
Dağlar lisana geldi, gökler lisana geldi;
Şerh oldu Mesneviden yıldız
Şerh oldu Mesneviden yıldızların kelamı.
Şeffaf mavinizden abdest alıp el açtım
Artık yakındayım, ey gökler, duyun duamı!
kekik kokusunun aşkı neden cezbettiğini anlamasam da, kişisel mevzu olsa gerek, mükemmel bir şarkı. tam bir yol şarkısı. klibinde de mirkelam'ın sempatik dans edişlerini görebilirsiniz.
kargo & mirkelam a.ş'nin şarkısı. albümün ikinci şarkısı ve sanırım albümün en iyisi gibi durmakta. dinlemeden duramıyorum bu ara.
bu yollardaki geçen çizgiler
gidilen yeri bize gösterir
şu alnımdaki duran çizgiler
akılsız başa ceza kestirir
yine bindim arabama
öyle hızlı gidiyorum ki
geride kalır aynada hızla geçen tüm gerçekler...
hep ayrılık mı dedim diye bir şarkı cd çalarda
anlatır seni şu aşk zikzaklarını bana
ahhhhhhhh
yollar yollar beklediğim
yollar yollar içimden geçer
yollar yollar terkettiğim
yollar yollar asfalt kader...
aşkı cezbeder kekik kokusu
bir zaman sonra camda yağmurlar
inşallah bir gün geçmişi siler
akan yaşları şu silecekler
yine bindim arabama
öyle hızlı gidiyorum ki
geride kalır aynada hızla geçen tüm gerçekler...
hep ayrılık mı dedim diye bir şarkı cd çalarda
anlatır seni şu aşk zikzaklarını bana
ahhhhhhhhh
yollar yollar beklediğim
yollar yollar içimden geçer
yollar yollar terkettiğim
yollar yollar asfalt kader...
yollar yollar beklediğim
yollar yollar aklımdan geçen
yollar yollar terkettiğim
yollar yollar asfalt kader
yollar yollar kaybolduğum
yıllar yılı
yollar yollar asfalt kader...
yol değilde yollar. nedense çoğulluk ifade edildiğinde insanda bir seçme, tercih yapma veya ayrılık hissine kapılmaya sebep olan kelime. Yollar nefesler adedince denir. Nefesler adedince yol, bir bakıma nefisler adedince kopuş demektir.
