bugün başıma gelen olaydır. sabah kalktım, * bugün de yumurta yiyeyim bari dedimher günkü gibi. bakkal nasılsa iki bina yanda diye kapının önünde gördüğüm terlikleri giyip çıktım dışarı. yine her zamanki gibi mal halimle aşortmandan fikim sarka sarka, terliklere şıpıdık şıpıdık ilerliyorum yokuş aşağı. karşıdan pazarcı tipli, pala bıyıklı, bere takmış 120 kiloluk bir türk babası amca bağırmaya başladı mahallenin ortasında " ayağına çorap giysene evlat" tamam iyi düşünmüşsün üşümeyim, anası babası başka şehirdedir şimdi bu çocuğun aklı başında değil heralde kışın ortasında ne bok yiyor bu çıplak ayakla terlikle diye de sanane amk. bırak zevkini çıkarayım. bırak annemin laf edeceğini bile bile sokağa çıplak çıkayım. bir kez olsun uyarılmadanikaz anlamında kendi başıma bir aptallık yapayım. hiç cevap vermeden ilerledim yoluma. ama olmuyor ki kardeşim, olmuyor. taşağını yediğimin ülkesinde her vatandaş herkesi kendi çocuğu gibi azarlamayla karışık öğüt verme çabasında. hep bir ben çok bildim, öğüt vereyim de babacan takılayım çabasında. tamam iyi niyetle yapıyorsunuz da hiç olmazsa içimizdeki asi gençliği bu şekilde kış ortasında çorapsız dışarı çıkarak besleyelim. biraz anlayış yahu.
