bilir ki bu soktuğunumun şehrinde özellikle yağmurlu havalarda yolda, kaldırımda yürümek tam bir eziyettir. bilir, bastığı her yer mayın tarlası gibidir. her an o oynak taşların altın fışkıran çamur ve su üzerine sıçrayacaktır.
bu yüzden attığı her adıma da, çizgilere de dikkat eder. he bol bol da küfür eder tabi, belediyelere, bu yollardan rant sağlayanlara falan.
takıntıları vardır. eğer çizgiye basarsa hayatında çok kötü şeylerin olacağını düşünür. hatta işi abartıp "basarsam öleceğim şimdi." diye düşünebilir. psikopattır.
Tanırsınız benim gibilerini boş sokaklardan
Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan
Ama dün akşam dedim ki kendi kendime
Düşünme!
bunu düşünmek obsesif bozukluk uygulamak ise kompulsif bozukluktur. tedavi olması gerekir. sorun gibi gözükmese de büyük sorunlar oluşturabilir.
psikolojik tedavi gerektirebilecek bir davranıştır. insan engel olamaz buna, takıntılıdır. o çizgilere baktıkça üzerinden atlamaya çalışır. teomanın zamparanın ölümü adlı parçasında da konusu geçer. tamamen düşüncelerin baskınlığından oluşur. çizgilere bastığı an, çok büyük hata yapmış gibi hisseder bu kişi. bütün gününü bile etkileyebilir.
her zaman olmasa da arada sırada yaptığımız eylemdir, zevklidir de aynı zamanda. bir de merdivenleri ikişer ikişer sonra tek sonra 3 lü atlamaya çalışmak sonra bokunu çıkarıp merdivene yapışmak da var. üçü geçmesin .*
