Uzağı göremeyen ve gözlük kullanmayan biri olarak hele akşamları o olma ihtimaline karşı şekilden şekile girip boş telefonla konışuyomuş gibi yapıp görmemezlikten geliyorum. (bkz: nitekim arkadaşlarada)
Geçen gün ona benzeyen birini gördüm. Böyle bir benzerlik yok, hatta o sandım birden. O an içim çizildi, nasıl acıdı anlatamam. Sesini merak ettim, acaba sesi de ona benziyor mu diye düşündüm.. Konuştum bir şekilde. Ama sesi benziyor mu bilemedim, çünkü onun sesini çoktan unutmuşum.
Yüzü, saçı, kokusu hala aklımda kazılı duruyor.
Ama o duymadan uyuyamadığım sesinden eser kalmamış.
