laf atan veya takip eden kişi olarak değil, korkudan sığınılan yabancı kişi olarak da gözlemlenebilen tepkiler.
birkaç hafta önce lise çağında bir kız, annesi ve henüz okul çağına gelmemiş bir erkek çocuğu ortaklar caddesinde tedirgin tedirgin yürüyorlardı. onların arkalarındaydım. tedirginliklerini görünce adımlarını hızlandırıp öne geçtim, benden rahatsız olmasınlar diye. aradaki farkı 1-2 metre açtıktan sonra, anneleri bana seslendi. "pardon, rahatsız olmayacaksanız şu caddenin başına kadar bizimle yürüyebilir misiniz?" diye. ilk başta anlam veremedim. surat ifademden şaşkınlığımı anlamış olacak ki, hemen ekledi: "arkamızda bir çocuk var, bizi takip ediyor. kaldırım değiştiriyoruz, o da değiştiriyor. tedirgin olduk" dedi utana sıkıla. ben de "tabii ki" dedim ve caddenin başına kadar onlara göz kulak oldum elimden geldiğince. benimle birlikte yürüyümeye başlayınca onlar, çocuk takibi bıraktı hemen.
demem o ki, güvenli olabileceğini düşündüğünüz bir kişiden usulca yardım isteyebilirsiniz takip olaylarında, takip eden kişi ile aranızda yeterince mesafe varsa.
tabii ki yağmurdan kaçarken doluya tutulmamakta da fayda var. aman diyim.
Olmayan tepkidir. Uc bes serseri kose basina oturmus ister istemez oradan geciyorsun. E bakiyor bakmasa laf atiyor. Ne diyebilirsin. Ters bise soylesen ozur dilerim mi diyecekler. Aksine ustune gelip terbiyesizlesmeye devam ediyorlar. Insan olsalar yapmazlar zaten.
