başlanan her seyahat, rutinden kurtulma çabası içindedir. mevcut durumdan kurtulma ve bunalma sinyalleri geldiğinde, insan artık ayrılma gereği duyar. kendisini daha iyi hissedeceği yerlere gidmek için yola koyulur. seyahat esnasında yeni duygular keşfedersiz. hayaller kurarsınız, eski vazgeçtiğiz isteklerinizde aklınıza gelir. cesaretinizi toplarsınız ve sizin artık yeni siz olma vaktinizin geldiğini düşünmeye başlarsınız. taki dönüş zamanı gelene kadar. gelirken büyü kaybolmuştur ve sadece suya yazılan yazı gibi akılda hoş anılarla dönülür. ama hayat bıraktığınız yerden devam eder. özgürlük hissi biriktirilen bir olgu değildir.
Bazen bir şeye kavuşmak onun dışında kalan herşeyi kaybetmektir.
Çocuktum annem babam beni karşılarına alır oglum sen okumak zorundasin başka çaren yok derlerdi..
7.sınıfta yine zayıf aldığım bir matematik sınavından sonra matematik hocama ağlamıştım hocam ailem benden çok şey bekliyor ama karşılayamayacagimi biliyorum diye.. yaparsın sen zekisinfalan dedi her hoca gibi, o senenin sonunda yüreğime ateş düştü ve çilem başladı, 7.sinifin sonuna kadar hiç dershaneye gitmemiş olan, deneme sınavı nedir bilmeyen ben yaz tatilinde 3 ay köpek gibi çalışarak Türkçe sosyal feni hallettim ama matematik için birisinin elimden tutması gerekiyordu sürekli eksi çekiyordum sınavlarda.. özel dersiydi çalışmasiydi falan derken 25 soruda 13 net ve istediğim and. Lisesi.. Ve ağır ders yükü dostlugu daha 13 yasinda yasamış Olgun bir çocuk olarak, ergenlerle dolu ortam içinde ve ders yükünün altında ezilerek geçen 5 korkunç yıl.. Ve tabii tipsizligimizden kadinsiz kaldigimizida ekleyelim, ardından hiç beklenmedik şekilde liseden sonra gelen memuriyet ve tabii gurbet ve bu kez gurbet acısı yalnizlik bunalimiyla geçmeyen geçemeyen birbirinin kopyası günler...
oysa ben bu işe sahip olmak için çıkmamışmiydim yola? Lisedeyken birisi liseden sonra atanacagimi söylese her halde dunyanın en mutlu insanı olurdum... Evet yolculuga bundan tam 8 yıl evvel bugünlerin hayaliyle çıkıldı ve acı tam 8 yıldır dinmedi. Evet gurbette yalnız olduktan sonra 2 bin lira kazanmışim kazanmamışim bi anlamı yok..
Evet herşey para değilmiş her şey iş güç değilmiş, yalnız kalamazmis insan, yalnız insan elindeki avucundaki bütün parayı bi umut uğruna harcarmış.. TV lerde her gün gördüğümüz, yaşlı adamın butun mal varlığını dolandırıcı olma ihtimalini bile bile bir kadının üzerine vermesi çokta haksız değilmiş..
velhasili kelam yolculuğun bu kadar acılı olduğu bilinseydi belki bu yola en bastan hiç çikilmazdı...
yazarın tebrik edilesice yazısıdır.beni iş gücün arasında yıılık izinlerde kullanabildiğimiz seyahatlere , o seyahatlerdeki ve dönüşlerdeki düşüncelerime götürmüş, tıpatıp tercüman olmuştur.tabi klasik olacak ama insan hayalleri ile yaşar.bir nevi manevi tatmin yöntemidir.evet doğrudur dönüşlerde büyü kaybolmuştur fakat hayallerimiz bitmemiştir.her ne kadar gerçeklerle yaşasakta o hayallerimiz hep yanımızda sağımızda solumuzda olacaktır.ısrarla , peşimizi bırakmadan.bu da güzel birşey.
