kısa öyküler yazmak. bir keresinde ankara'dan antalya'ya tatile giderken tüm gece hiç uyumadan sürekli yazmıştım. bir çırpıda geçmişti yolculuk. pek tabi bunu yapabilmeniz için tepenizdeki ışığın açık olması gerektiğinden yanınızdaki koltukta oturan kişinin arkadaşınız olması ve ışıktan rahatsız olsa bile "la çevir kafanı yat uyu" diyebilmeniz gerekmektedir.
Saracak bir kitap veya dergi alınır. En güzeli nedir derseniz? Saracak bir dost veya kız arkadaş olursa o yolculuk bitmesin istersiniz. (48 ve 50 saatlik yolculuklar yapmış birisi olarak bu cümleleri kuruyorum)
Yolculuklar bir çoğu için tam anlamıyla eziyettir. ''Gözümü açtım kapadım gideceğim yere vardım'' diyebilmek için sıkı bir yoldaşa ihtiyacınız vardır. ''uykusuz''unuzu alıp koltuğa gömülmek itinayla vakit geçirmenizi sağlayabilir.
