yolculuk uçak yolculuğuysa zevklidir camdan bakmak. başka da yapabileceğiniz birşey yoktur zaten. uçağın içinde birdirbir oynayamayacağınıza göre, e kitap gazete de okuyamıyorsanız bu tür yolculuklarda en iyisi camdan bakmaktır.
camın en alt kısmından geçen objeler jet hızıyla geçerken, yukarı doğru obje azaldıkça bu sezgi yavaşlar, hiç bir objenin olmadığı gökyüzüne bakıldığında ise sanki hiç hareket etmiyormuşsunuz gibi gelir.
bu bir işe yarar mı peki? tabi ki hayır. araba tutar en sonunda poşet poşet kusarsınız amk.
aynştayn benimle gurur duyuyor. kusma kısmını es mi geçeydim acaba ya? neyse yazmış bulunduk...
Akliniza bos bos anilar gelir , muziksizse eger sıkıcı ama huzurlu , muzikle beraber sıkılmaktan uzak durulur hele bir de guzel bir arsiviniz varsa keyfinden durulmaz.
Uzaklara dalmaktır kimi zaman.
Belki de arkada bırakılanlar düşünülür.
Sevilmeyen o koca şehir birden kıymete binmez mi?
işte bu çıldırtır ya insanı.
Yaşanılanlar, eksik kalanlar hepsi birer birer gelir akla...
Yanınızda götürmek istediğiniz kişi yerine yaşlı bir amca ya da bir teyze oturur.
Bu da hayatın cilvesi olsa gerek.
boş boş bakarsınız. bir an önce zaman geçsin diye dua edersiniz. çünkü o an geride bıraktıklarınız aklınıza gelir. moraliniz bozulur. kulaklığınızı takar ve duygusal bir şarkı açarsanız ağlarsınız.*
