nazım hikmet tarafından yazılan 1993 yılında başar sabuncu tarafından sinemaya uyarlanan başrollerinda tarık akan, halil ergün ve müjde ar'ın oynadığı mükemmel bir filmdir. 1921 kışında cepheye asker götüren trenler geri dönerkende yaralıları geri getirmesinden ötürü hiç durmaz ve istasyonda uzun süre kalan üç kişinin hikayesi anlatılır. filmin aklımdan hiç çıkmayan repliği ise şöyledir. müjde ar kahveleri getirdiğinde tarık akan'ın biz köpüksüz kahveyede eyvallah diyenlerdeniz dediğinde halil ergün ne demek istiyorsunuz diyerek çıkışır. tarık akan ise anlaşılmaz bir muamma söylemedimki kaptan der...
herkese renkli günler
Yola çıkan kişi, yeni bir yer arıyordur
-ama yola hep bir (eski) yerden
çıkıldığını da unutmaz : her varılan yerin de
(yeniden) bir yola çıkış yeri olabileceğini...
Hemşehrim neşet ertasin unutulmaz eserlerindendir.
insan ölür ama uruhu ölmez
Bunca mahlukat var heç biri gülmez
Cehennem azabı zordur çekilmez
Azap çeken hayvanları gördün mü
Flash tv nin halaylardan sonra milleti korkutmayi amacladigi programiydi.Ne yalan soyleyim korkardimda malum o zamanlar daha 10-11 yasindayim.Basrolde
jonny sins benzeri bir abi bildigin goz yiyordu.
sıla şimşek'in yazmış olduğu roman. bu gece okumaya başlayacağım. ilkokulda aynı sırayı paylaştığım hayali arkadaşları olan kızın günün birinde kitabının tüm d&r'larda satılacağını aklımın ucundan geçirmezdim. hayal gücü hep genişti.
