yola satırlarla devam edeceğiz artık
cümlelere yükleyeceğiz hayatın anlamını
tüm vasıtalarını kaybetmiş sensiz hayat
yola satırlarla devam edeceğiz artık
bir gülsen ne çok susardı güneş
yalnızlık ikliminin çöl yağmuru gözlerin
gittin sen ve her cümlemi devirdin
bir gülsen ne çok susardı güneş
bir tınıda kaybolma zamanı şimdi
anahtarların açamadığı artık her gam
deli eder sessizlik yalnızlığım senfoni
bir tınıda kaybolma zamanı şimdi
usul usul yağıyorken kar ankara'ya
çocukluğumun kara duman kaplı günleri
ve aklımda hep el ele tutuşmuşluğumuz
usul usul yağıyorken kar ankara'ya.
metalin yorulması bir yalnızlık olayıdır
kalp dediğin akma sınırına meyilli
bir kış günüydü evet tutmuştun elimi
metalin yorulması bir yalnızlık olayıdır.
kendini tekrar eder durur işte hayat
kendini tekrar eder durur
kendini tekrar eder
tekrar eder, durur.
durur işte bir yerde tüm vasıtalar
beni senli hayatlara taşıyan
