Şimdiye kadar kimsenin açmamış olduğuna şaşırmış olduğum başlık ve bisiklet türüdür. Türkiye'de yanlış bir tabirle "yarış bisikleti" olarak bilinir. Böyle tarif edilmesi tarihte yarışı düzenlenen ilk bisiklet türü olmasıyla ilgili olsa gerektir. Zira günümüzde her tür bisikletle yarışlar düzenleniyor. Yol bisikletinin Hız ve asfalt için tasarlanmış aerodinamik bir yapısı vardır. Bu aerodinamik yapı ile kısa sürede yüksek mesafeler kat edilebilir; zamanla kondisyon geliştikçe bu mesafe artar. Eğer birden çok kişi birlikte antrenman yaparsa tadından yenmez (bkz: deryar).
ilk görüldüğünde yalnızca lastiklerinin ince olması ve daha büyük olması (28 inch) yol bisikleti olmak için yeterli sanılır. Oysa yol bisikletleri, kadrosu, kullanılan malzemesi, komponentleri, vites ve fren sistemine kadar bambaşka bisikletlerdir.
Yol bisikletleri de kendi içlerinde ayrılırlar. Fransa Turu'nda pelotonlarda gördükleriniz klasik yol bisikletleridir. Bir de "zamana karşı" (time trial) etaplarında kullanılan yol bisikletleri vardır.
Velodrom veya pist bisikleti dediğimiz bisikletler ise daha ilksel donanımlara sahip "fixed gear" bisikletlerdir.
Türkiye'de az sayıda kullanıcısı olmasına rağmen yıl be yıl sayıları artmaktadır. Kaldı ki bir kere tadını alan bir daha vazgeçememektedir. Yol bisikletinin verdiği özgürlük duygusu başka hiçbir şeyle kıyaslanamaz.
Tarihi kökeni 1900 den daha eskiye giden bisiklet tipi. genellikle 27 ve 28 inch tekerleklere sahiptirler. Ağırlıklı olarak asfalt üzerinde gitmek için tasarlanırlar. Yapımlarında esas hedef olan en uzun mesafeyi en kısa sürede gitmek üzerine tasarlandıkları için, ince tekerlekli, aerodinamik ve hafif olarak tasarlanırlar. Sürücü bisikletin amacına uygun olarak aerodinamik bir pozisyonda konuşlanır. Halk dilinde yarış bisikleti diyede bilinir ama bu yanlış bir tanımlamadır. Zira yarışlar sadece yol bisikletleri ile yapılmaz. Tarihteki ilk büyük yol bisikleti yarışı 1903 yılında Fransa Turu ile düzenlenmeye başladı ancak yine de bundan çok daha önce yol bisikleti yarışları olimpiyat kategorisine alınmıştı ve popülerdi.
Yol bisikleti yarışları kendi içinde pek çok kategori barındırır. Etaplı yarışlar en zor ve en uzun süreli olanlardır. Zorluk derecesine göre 1 ila 3 hafta arası sürer. içinde velodrome hariç tüm diğer disiplinleri barındırır. (bireysel zamana karşı, sprint, takım zamana karşı, kriteryum vs..) Fransa ve Giro italya turları buna örnektir. Bu tip yarışlarda klasik tipte vitesli yol bisikletleri kullanılır. Sonra Klasikler diye tabir edilen tek günlük uzun mesafe yarışları gelir. Bunlar tek günlük olmalarına rağmen 250km yi bulan çok uzun mesafeler sürerler ve genellikle rotalar tarihte o yarışların ilk yapıldığı rotalarla neredeyse aynıdır(çoğu zaman yol şartları bile aynıdır, parke taşlı yollar sık sık kullanılır). Bunların en ünlüsü Paris-Roubaix örnek verilebilir. Bu tip yarışlarda da yine klasik yol bisikletleri kullanılır ancak jant ve lastikler parketaşı zemin bulunan yarışlarda biraz daha darbeye karşı dayanıklı seçilirler. Kriteryum yarışları çok kısa bir parkur üzerinde çok turlu olarak düzenlenen yarışlardır. Bu tip yarışlar genellikle düz tempolu etaplarda yapılır, kısa mesafeli ve kısa süreli düz etap yarışları olduğu için genellikle çok sert ve çok süratli geçen yarışlardır. Yine klasik tip bisikletler kullanılır. Diğer disiplinler bireysel ve zamana karşı yarışlarıdır. Bunlar topluca değil her sporcunun parkurda tek başına sıra ile çıkarak en hızlı zamanı elde etmesi şeklinde yapılan yarışlar olarak kabaca tarif edilebilir. Burada kullanılan yol bisikletleri tamamen farklıdır, çok daha agresif ve olabildiğince sporcunun bisiklet üzerinde gidona doğru yatmasını sağlayacak aerodinamik şekilde tasarlanırlar. Velodrome ise (track) tamamen kapalı beton veya parke bir sahada zamana karşı yapılan çok sert ve taktik yerine tamamen güce dayanan bir yol bisikleti disiplinidir. Bu disiplinde takım takip, zamana karşı ve bir çok eleme usülü çeşitlerle alt dallara ayrılır. Bu tamamen başlıbaşına bir konu gerektirdiğinden burada pas geçiyoruz efenim. Bisikletleri de tamamen vitessiz, frenleri olmayan ve fixie diye tabir edilen pedalın geri döndürülemediği göbekler kullanan bisikletlerdir.
Son olarak bir konudan söz etmek istiyorum. özellikle ülkemizde yol bisikletlerine karşı hurafeler var. Bunlar; lastiği patlar, mazgala düşersin, kaldırımdan hoplayamazsın, amuda kalkamazsın, çatıya çıkamazsın gibi komik ve gerçekçi olmayan şeyler. Özellikle mazgala çukura düşersin gibi yakıştırmalar beni çok güldürüyor, ben daha hayatımda hiç mazgala çukura düşmedim. Heralde bu kimseler yürürkende bu mazgallara, çukurlara düşüyorlar; yol yerine havaya baktıkları için. (gerçi evet, zaman zaman belediye çukuruna düşen adamları görüyoruz gazetelerde) Bozuk yollara gelmez yakıştırması ise apayrı bir komedi. Efenim bu bisikletler ile Paris-Roubeix gibi parketaş yarışlar koşuluyor güldürmeyin adamı. Esen kalın...
dağ ve şehir bisikletlerine göre çok keyifli bir sürüş sunar. verdiği haz müthiştir lakin dağ, şehir bisikletlerine göre bazı dikkat edilmesi gereken hususları vardır. örneğin yol bisikletiyle çakıllı bir yola girmemelisiniz, yine ızgaralara dikkat etmelisiniz.(yukarıdaki arkadaş hurafe demiş. ızgara aralığı ile yol bisikletinin teker genişliğini hiç kıyaslamamış sanırım) hafif bisikletlerdir ve profesyoneller bu bisikletler ile 100 km ye kadar hız yapabilmektedirler.
hem dağ hem de şehir bisikleti kullandım. hem de bol para vererek kalitelisinden. hatta şehir bisikletim olan sedona 330 ile izmir - bursa yaptım. evet rahat bisikletler falan filan. ancak bir sene önce aldığım merida road race 880 beni aldı benden götürdü. bu sürüş zevkini tatmalı her bisikletçi( sonra hepsi yol bisikletine dönecekler eminim).
öncelikle sürüş pozisyonu bambaşka. bir eşeğin üstünde değil de yarışçı bir beygirin üstünde gibisiniz, çok dinamik bir pozisyonu var. sanki elinizin ölçüsünü önceden almış bir terzinin size özel bir eldiven dikmesi gibi. cuk diye oturuyorsunuz tabir i caizse.
diğer türlere göre daha hafiftir yol bisikleti. aerodinamik olarak daha başarılıdır. süratlenmesi diğerleriyle kıyaslanamayacak kadar harikadır. ve sanılanın aksine vites ve fren kontrolü çok daha pratiktir.
paranız varsa verin. fazla fazla verin. her kuruşunun hakkını fazlasıyla verecektir. sağlık, yeni bir arkadaş ortamı, iç huzur, keyif, tutku, eğlence... saymakla bitmez. ferrari alsanız bu kadar hakkını öder mi bilemiyorum.
Alüminyum olanların kırılgan olduklarına inanmıyorum. Tamam zariftirler ama kırılgan değillerdir. Dünyanın büyük kadro üreticileri ömür boyu garanti vermektedir.
Karbon kadro olanların daha az dayanıklılığa sahip olduğu ise bir gerçektir. Karbon kadrolu yol bisikleti almak bana kalırsa bir cesaret işi. Türkiye Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Yarışı'nda önümde gerçekleşen kaza sonucu ortadan ayrılan bir bisiklet gördüm ve o günden sonra karbondan korkar hale geldim. Tabi şöyle bir gerçek de var, alüminyum kadrolarda karbon maşa kullanılıyor. Ehh napalım o kadarcık da güveneceğiz bu 21. yüzyıl harikası karbon fiber ürünlere.
Bu bisikleti sürmek inanamayacağınız boyutlarda haz verir. Türkiye'deki dağ bisikleti hayranlığı kesinlikle yol bisikletini tanımamaktan kaynaklıdır. Asfaltta düz yolda 40km/saat sabit hızla gitmenin keyfini, aerodinamik bir pozisyonda rüzgarı yararak geçmenin keyfini dağ bisikletinde bulamazsınız. Tabi downhill'in keyfini de yol bisikletinde bulamazsınız. Bu yüzden elmayla armutu kıyaslamamak lazım.
bacaklarımdaki yanmaya rağmen sürmeyi bırakamadığım eleman. Hele birde spd pedal ve ayakkabınız varsa yatağınızı paylaşırsınız. 7den 70e herkesin hissetmesi gereken büyük bir hissi veren aletlerdir kendileri. Sıfırlarında fiyat 1000 liranın üstündedir. Fakat 2.el bakacak olursanız 600 liraya kadar düşen fiyatlarla mesud olursunuz.
istanbul'da ( engebeli ve trafik olduğu için )kullanmayı tavsiye etmediğim bisiklet türüdür. onun yerine sedona nın borla serisi bir bisiklet alınıp lastiklerini değiştirdiğinizde ( incelltiğinizde) aynı performansa yaklaşabilirsiniz. elbette bahsettiğim bisikletin kadrosu farklı sürüşü de farklı.
9-16 ekim arasında katar'da dünya şampiyonası düzenlenen spor. ilk defa katar'da düzenlendi. ilgi duyanlar ve bisiklet sporunu sevmek isteyenler ntvspor'dan takip edebilirler.
bakın arkadaşlar bisiklet gerçekten harika spor. hangi turun neden önemli olduğunu, bisikletçilerin özelliklerini vs öğrenince izlemesi çok daha keyifli bir hal alıyor. en azından 16'sındaki finali ntvspor'dan izlemenizi tavsiye ederim. sevdirecektir.
hakkinda yazilan yorumlari dikkatle okuyup anlayinca bir an önce almak istedigim ama birazcik beni korkutan motorsuz taşit.
ızgaralara takilip düşmek baya korkunç hatta ölümcül bişey ve her yerde bu ızgaralardan var amk. birine girip takla üstüne takla atmak uzak bir olasilik degil.
2 yıl önce bisiklete başlamış birisi olarak ve tur, mtb ve yol bisikleti kullanmış ve hala 3 tür bisiklete sahip birisi olarak bir iki kelam etmek ve diğer bisikletlerle arasındaki farkları yazmak istiyorum.
-Öncelikle kondüsyonunuz iyiyse altınızda bir canavara dönüşebilecek bir bisiklet türüdür. ilk bisikletim tur bisikletiydi ve iki bisikletin karışımı gibi bir havası vardı. fena değildi. daha sonra mtb aldım ve mtb oldukça hantal geldi. ama yine de çok keyifli bir bisiklet ve hala keyifle kullanıyorum. bundan tam bir buçuk yıl önce bir abimiz karbon ktm yol bisikleti aldı. biraz deneme şansım oldu. indiğimde elim ayağımın titrediğini hissettim. normalde mtb ile 1 birim hızda gittiğim yerlerde bu bisikletle 2 birim hızda gidiyor gibiydim. dedim bende alacağım kafaya koydum. yaklaşık 6 7 ay sonra aileminde desteğiyle güzel ve üst seviye bir yol bisikleti aldım. aliminyum kadrolu aldım.
-Gerçekten çok deli ve gergin bir alet. pedala bastıkça basasınız geliyor. yağ gibi akıyor asfaltta. hafif stabilize yollarda bile güzel gidiyor. bu bisiklete alıştıktan sonra diğer bisikletler size çok hantal geliyor. bunu bırakamıyorsunuz. çok değişik bir alet kesinlikle. ilk başta alışmak biraz zor. kontrolünde güçlük çekeceksiniz ve omuz ve sırtlarınız ağrıyabilir. vites oranları serttir. yol bisikletimin 1. vitesi mtbnin 6. vitesinin oranlarına eşdeğer. ama çok zevkli bir bisiklet. sınırlarını zorladıkça daha çok zorlayasınız geliyor. çok acayip viraj alıyorsunuz namussuzla. her bisikletçinin ömründe bir kez tatması gereken bir bisiklet.
