Önceleri bir sürü idiler. Arkadaş,akraba ve iletişim halinde olduğum bir sürü insan.
Sonra akrabalar gitti,sevmemek gibi bir seçeneğimin olduğunu gördüm. Sevmemek artık var olduğum sürece ve kadardı.
Arkadaşlar gitti sonra. Ne arar ne sorarım onları. Geçmişten kalan birkaç anının zorladığı sevgici olma gösterileri de geçti. - hmm,evet biliyorum canım algısı yakın zamanda olan bir şeyin canlılığı eskisine nazaran daha kuvvetli,o yüzden aramadıkça onlar hayatından siliniyor gibi-
Sıra anne ve babaya geldi,onlara karşı duyulan öfke,sevgiyi aştı. Onları sevmemeye alıştım.
Biriyle tanışıp,evlenme ve çocuk yapma arzusu.
Bu da alındı elimden,içimdeki birkaç benin ortak kararıydı bu.
insan kalmadı etrafımda, zihninde bana dair bir şey kalan insan artık yok. Zihinlerden yavaş yavaş silindim. Ve evet berkeley,ben artık yokum.
Aşk dediğin eğer buysa
Eğer aşk acıya mecbursa
Bakmıyorsa duymuyorsa
Kalsın ben yokum
Larilari larila larila larila
Kimi görsem bu günlerde biraz dertli aşktan yana
Aşk dediğin bir ayna sende ne varsa onda
Suçu yok zulmetme günahını alma boşuna
Aşk güzel bir şey inan ki
ikiyüzlü bir aynada kendimi gördüm sandım
Aklıevvel bir kalpsizin aşkından yeni aydım
Peki öyle ya da böyle ne fark eder bitiyorsa eğer
Gözlerimi ellerimle bağlamışım
Aşk dediğin başka bir şey olmalı
Ama aşk dediğin eğer buysa
Eğer aşk acıya mecbursa
Bakmıyorsa duymuyorsa kalsın ben yokum
Buram, buram sevda yoksa varsa yoksa kırılmaksa
Bedeli yalnız solmaksa kalsın ben yokum Ben yokum
Larilari larila larila larila
Gün gelirde tek bir soru aralar ya perdeyi
Dert dediğin bile dostum layığından gelmeli
Üzülme izin ver biraz ışık girsin içeri
Bu ayna şarap ile yıkanmalı şimdi
Aşk dediğin güzel bir şey inan ki
Ama aşk dediğin eğer buysa
Eğer aşk acıya mecbursa
Bakmıyorsa duymuyorsa kalsın, ben yokum
Buram, buram sevda yoksa varsa yoksa kırılmaksa
Bedeli yalnız solmaksa kalsın
Aşk bir mucize gözleri kamaştıran
Bense pervaneler gibi ateşe aldanan
Ne bileyim yanarmış kanatlarım sokulursam
Yılanın zehrinden deva buldum
Aşk dediğin buysa ben yokum
Yokum Yokum Yokum
Aşk dediğin eğer buysa
Eğer aşk acıya mecbursa
Bakmıyorsa duymuyorsa kalsın ben yokum
Buram, buram sevda yoksa varsa yoksa kırılmaksa
Bedeli yalnız solmaksa kalsın ben yokum
yüzyıllar sonra nick altına baktığında ayarımsıyla karşılaşıp şaşıran yazardır.
şaşkınlığı sadece bundan olmayıp sözlükte ironi anlayışının sınırlarının darlığını kavradığı yazarları farketmesinden dolayıdır.
gördüğümde yok artık serzenişleriyle evde bi odadan bi odaya koşturdum, ama pc başına geldiğimde entari hala ordaydı. hayata tdk arkasından bakmayı bırakalım, tdk arkasından bakabildiğimiz yerler var ama o boşluklardan da tebessümler fark edilmiyor.**
- Madem yoksun ozman düşünemiyosun abuziddin.
+ Hönk! neyi düşünemiyorum.
- Bak işte. Neyi düşünüğünü bile düşünemiyorsun
+ off. Ya kızım ne alakası var.
- Ne demek ne alakası var. Bunu felsefe dersinde görmüştük. bi filazof düşünüyormuş ve varlığını kanıtlamış vs. ama ben felsefeden zayıf aldım o ayrı tabi
+ Hadi ya! baksen şu işe. Ozman ben yokum iyi akşamlar sana (hop kaçar)
- yhaaa.. asdf (L)
her duyduğumda kafamın içindeki acun ılıcalı'nın "yokum diyoor" diye bağırdığını hissettiğim söz. evet ben şizofrenim, kafamın içinde acun ılıcalı besliyorum.
msn'de sıkça kullanılan daha sonra sürekli ''yoksan niye onlinesın'' diyerek eleştri almanı sağlayan kelime. sana ne demek gelir insanın içinden bazen, ama '' işim var yine de önemli bir şey olursa diye online'' diyerek yanıtlamak zorunda kalırsındır.
(bkz: iyi de sana giren ne)*
