çocukluğumuzun şarkılarından mıdır bilmem, ancak her duyduğumda anlamsızca hüzünlenirim. yine aklıma geldi dinliyorum mesela. güzeldi 90'ların başları ya.
- yokluğunda çok kitap okudum sinem.
- alt tarafı on beş dakika banyoya girdim, ne kitabı okudun?
- süre kısıtlıydı, adına bakamadım, direkt başladım.
- nerde kitap?
- pencereden fırlattım gitti.
- sebep?
- e sen geri döndün nasılsa...
kitap okumak, bir benzetme de olabilir burada. mesela biz arkadaşlar arasında sevişmek, yatmak gibi durumlar için okumak terimini kullanırız geyiğine. atıyorum, karşı kaldırımdan çok hoş biri geçiyor ve yanımdaki arkadaşım da bana fikrimi soruyor 'sence nasıl' diyerek. ben de fikrimi beyan ediyorum : 'okunur.'
hatta okumakla kalınmaz, ezberlenir. o derece bir güzelliktir o.
yani mustafa sandal bu şarkısında, yaşadığı ayrılık sonrası pek çok insanla seviştiğini, ancak hiçbirinde o kişiyi bulamadığını da dile getirmek istemiş olabilir. bulamazsın zaten musti, o birtanedir. onu başka birinde aramakla kendini harcamış olursun.
özlemin yerini bekleyişe bıraktığı zamanlardır artık duygular başkalaşmıştır ve en güzeli konuşmak yerine hiç tanıklık edemeyeceğin hayatlarda gezinip kendi hayatını yok saymak, huzuru aşkın girdaplarından arındırıp çok başka yerlere koymaktır.
okumak yetmez, anlamak ve hayatına uygulamak da gerekir yoksa kitap okuyan hödük olarak devam edersin hayatına şeklinde kızın cevap vermesi gereken cümledir.
bazen yokluk kavramı hiç beklenmeyen bir anda beliriverir insan hayatında.
dünyada herkes hala vardır da sanki yoktur an itibarıyla.
yalnızlık dans eder yoklukla. o bile sinir bozar yokluk o'na dair olunca.
kimse istenmez o anlarda. kendini bile istemez insan.
göz kitaplığa ilişir, yıllardır hep okunmak istenen ama bir türlü okunamayan kitaplar haykırır al bizi buradan diye.
ne olduğu ne içerdiği kimin yazdığı hiç önemli olmayan kitaplardan bir rahatlama yumağı oluşturulur.
başlanır birinden okunmaya. hemen diğerine geçer sıra. diğerine diğerine derken 10 günde 15 kitap biter, ağlamaların yataklara kapanmanların yerini içine girdiğin ve yaşadığın kitaplar almıştır artık. Faideleri pek fazladır. depresyon başlangıç seviyesinde patlatılmıştır.
Takvim yaprakları da aynı faydayı yaratır.
tarih, sohbet, şiir, sağlık, bulmaca, ezani....günün ehemmiyeti, ehemmiyete dair söylenen sözler, güzel kılavuz hadisler, çeşit çeşit yemekler, insanlar, kız isimleri, erkek isimleri...
yoklukta çok takvim yaprağı da okunur. Tarihe bakılmaz ama.
Yokluğundaaa aı a avav a avav avv!! Hayko cepkin i hatırlattı ha. Bunun diğer anlamı kendimi geliştirdim, kapımı farklı dünyalara açtım, hayalgücüm zirve demektir. Kıza/erkeğe seni kitaplarla aldatıyorum deyin kim bilir ne diyecek? Denenmeye değer.(manyak mısın? Ne ayak? Soruları ile boğuşma ihtimalini unutmadan!)
