yokluğu; kitap sayfalarında, satır aralarında varlığa çevrilmeye çalışılan mustafa sandal şarkısı gibi kız. aşkın küsken ya da ayrıyken bile bu kadar güzel bir metafora ve naif bir yöne kaydığı o kız sadece şarkılarda kaldı galiba. o vakit bize de şarkının sözleriyle yetinmek düştü:
bakıp da güldüğün o anların
tutamaz yerini hiç kimse
yerini hiç kimse bilmez
usulca geçtiğin o yolların
bilemez yerini hiç kimse
yerini bilen de dönmez
yokluğunda çok kitap okudum
aradım neredesin nerede
ara sıra resmine dokunup ağladım
neredesin nerede...
