bir kıymık gibiydim hayatında,
gözle görülemeyecek kadar küçük,
cımbıza gelecek kadar narin,
yarın yok gibi yaşayalım demiştik oysa bir zamanlar,
tutamadım kendimi,
rahatsızlık babadan kalma kronik bir hastalık gibi,
tek ziynetim kaybettiklerimden arta kalanlar,
yokluğum, yokluğun...
yokluğun,
kaybolan çorabın tekinin,
diğer kaybolan çoraplarla kombine olmasıdır.
biri gri biri kahverengi biri ten rengi.
not: ten rengi ne lan. ten rengi çorap, ah saat kaç oldu ezan okundu, at kaçtı torba düştü, 05:28 ve hala kilotlu çorap fetiştiyim lan. demek ki saat fark etmiyor, hayır yeni fark etmedim tabi ama ama sı var.
yokluğun,
bir kedinin sütsüz kalması,
bass gitarın, ritmleri tamamlayacak davulcu eksikliğini hissetmesi,
sıcak battaniyenin içindeki, bir çift ayak tır. o değilde neden 2 çift değil ?
