yine yalnız değilim her zamanki gibi
bu uzakdoğu gecesinde yokluğunlayım
aramızda yirmibeşbin kilometre
sen kıştasın ben yazdayım
sen bir yarısında dünyanın
ben öte yarısındayım
yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
daha da bir gönlümcesin
varlığından bin kat güzel
o yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
ve en gizlerden konuşurken ellerin
ıçimden gelmiyor mektup yazmak demeden
sevişiyoruz yirmibeşbin kilometreden
