alışamamak diye bir şey yoktur.insan herşeye alışır;ölüme bile alışailiyorsa acı zamanla eskiyorsa herşeye alışır.hiç bilmediği bir şehre ve geride kalanların olmamasına zamanla öğrenip ona alışabiliyorsa alışır herşeye.yokluğada alışılır.hele giden sevgiliyse en çabuk alışılan durum budur.
insanı kapladığında içinden çıkılmaz hal aldırır yokluk. ancak her şeyin bu dünyada başladğını düşünecek olursak aşması bir nebze kolay olan histir. tıpkı resul'den ayrı geçirdiğimiz günler gibi.
Gece ağır ağır gelir
Gelir başucumda bekler
Bana gittiğini söyler
Bir daha dönmeyeceğinide
Duvarların ardından
Seni duymaya çalışıyorum hala
Buradan gittin çoktan
Ve gece bana bırak diyor
Bir gün gelir bir gün geçer
Bazı şeyler hiç ama hiç değişmez
Her geçen anın sonunda hala
Alışamadım yokluğuna
Gece ağır ağır gelir
Gelir başucumda bekler
Bana gittiğini söyler
Bir daha sevmeyeceğinide
Uyumaya çalışsamda faydası yok
Sana sarılmayı özlüyorum hala
Buradan gittin çoktan
Ve gece bana bırak diyor
Bir gün gelir bir gün geçer
Bazı şeyler hiç ama hiç değişmez
Her geçen anaın sonunda hala
Alışamadım yokluğuna
