içinde küçüklüğünün kaybolacağı, varlığının özgür olabileceği bir büyüklük yaratmak.. noktalaşmadan.. yok olmak.. en güzel, üç noktalı süreklilik hali..
yok olmak = var olmak!
en vazgeçmiş anlarımda tutuyorsun yakamdan. tövbelerin kaçıncı kez çiğnenebileceğini seninle öğrendim. sonsuz yolları yürüyorum adım adım aklımda bakışlarınla. şarkılar birer birer adını haykırıyor sessizliğinde gecenin. koridorların karanlığından geçerken ismini haykırıyor kulaklarımı çınlatan geceler. bir ayna var yolun sonunda ve gözlerim görünüyor yaşları dökerken. bitmeyecek gibi son verişler, yok oluşlar. tozlanıp kuru bir öksürüğe yar olacak sayfalara yazıyorsun adımı sensizliğin alışkanlığa dönüşmesini beklediğin günler dahilinde.
bir anahtar var elimde, sana uzatıyorum. kalbimin kilidini açtığında sana akıyor bütün yıldızlar. bütün bulutlar sana siper oluyor ve güneş her doğduğunda gölgende kalıyor güzelliğinle. zirvelere yağan kar, yokluğundan çok titretiyor zayıf düşmüş bedenimi. teninin kokusu canlanıyor anılarımda gelemem dediğin anda. sarsılıyorum, saçmalayamıyorum bile...
bir parmak şıklatması uzunluğunda, metro geçerken önünüzden, bir adım yakınlığında. direksiyonu çevirmekten vazgeçmek o an için. sadece bir an. sadece bir adımla, yarın çekilecek bir fotoğraf karesinde bulunmamak.
yok olmak, ne kadar anlatılamaz ve içi doldurulamaz bir şey olsa da, var olmak farklı mı sanırsınız? o bir adımı atmayı düşünürken, yok olmayı düşünürken, ne kadar zorlanıyorsak ve o adımı atmıyorsak, bu da var olmak tercihidir.
bazen var olmak, yok olmak kadar zor bir tercih olur. çok mu farklıyız sanıyorsunuz? çok mu artistim sanıyorsunuz? bu kararları her gün herkes binlerce kez veriyor ve ben bunun farkındayım. saklanamazsınız. oradasınız biliyorum. yüzünüz yok ama sesiniz benimle.
bir kavram olarak tanımlıdır, ancak tanımını dolduracak örneklemeden sonsuza kadar uzak kalacaktır...
zaten kötüsü de budur.
asla tam olarak yok olamazsınız. insanların hafızalarındasınızdır, dünyada bir iz bırakmışsınızdır.. en yok olmaya ihtiyacınız olduğu anda, varolduğunuz gerçeği suratınıza çarpar, ezer.
bazen deli gibi özlem duyulan şeydir. büzülmek, küçülmek.. minicik olmak. yaşamamışcasına silinmek, toprağa karışmak. kabir azabından, geride kalanlardan bağımsız biçimde silikleşmek.
aslında başka bir açıdan bakılınca var olmaktır.yok olmak bir yerlerde kaybolmaktır.kayboldugunuz yerler gerçeklerdir ve gerçekler herzaman varolmuştur.şimdi dogal olarak gerçeklerin içinde yok olmak var olmaya eş deger olmuştur.
