yaralamıyor artık mazinin acımasızlıkları.
kapanan yaralar kanamıyor tekrardan.
sonbahar yaprağı kadar çaresiz değilim.
atamıyor sırtından huysuz çınarlar.
mutluluktan uyuyamadığım gecelerim de oldu,
hüznün uyutmadığı da...
ama bağımlılığım kalmamış uyku haplarına.
alelade olmuş senden arta kalanlar.
zırhımı yapmışım eski zayıflıklarımdan,
incitemiyor artık gümüş başlı, ucu sivri cümlelerin.
an gelir, dayanamayacak gibi olur da özlersem;
bir kadeh daha sensizlik doldururum.
zihnim bulanır da, yıkılmama ramak kalırsa;
kusarım gözlerimden kahpeliklerini.
akıtırım tüm zehrini bedenimden.
geri dönersin diye değildir kapımın açık oluşu;
yaşattıklarından kaçış yolumdur sadece.
tüm inandıklarım, inkar ettiklerim olmuşken;
inandığım yalanlarına lanet okurum,
seni sevdiğimi inkar ederim benliğime.
