?.
-
ömer meşe şiiri.
şavkı vurdu alnıma
şaha kalkmış
doru bir at yelesinin
gümrah bir hıncın
sedası birikti
parmak uçlarımda
yitirdiğime adaktı
toprağa damlayan
katre
uzaklaşan bir karaltıydı artık
uğruna ölünen.
1.
-
"hatırası devleşti hüznümle
her eşya anılar uçurur yitene" (deliler evi)
