yine o baş dönmesi, yine aynı yutkunma, yine her yer karanlık,
hava sıkıntılı,
soğuk..
binlerce adım, fedekarlıklar, emekler, vazgeçişler ve sonunda yine aynı nokta..peki nedendi bütün bunlar? aynı noktanın daha da kararıp ,tam olarak belirmesi için mi?
..
seninle-bu nokta arasında gidip geldiğim yol ne kadar ikiyüzlü biliyor musun?
..
burdan sana gelirken ki heyecanım dönerken tamamen sönmüş oluyor..sana gelirken oluşan sevinç tam tersi bir hüzne, sevgim ise nefrete dönüşüveriyor..ne gerek vardı içimdekilerin değişmesine sebep olmaya? önceden en azından düşlerim vardı..şimdi ise hayal kuramayacak kadar dağılmış bir kafa ve taşıması iyice zorlaşmış bir bedene sahibim..
düşünüyorum bazen ne verdin bana diye, yaşadığımız güzel günleri -yani şimdiye göre- anılar mı bıraktın bana? ben bunları istemiyorum ama..bana senin için uykusuz geçirdiğim geceleri ver, senin için döktüğüm her bir gözyaşını geri istiyorum ben ve en önemlisi beni ver benden alıp kullandığın sonra bir kenara attığın beni..
yine mi aynı nokta?
yine mi koy o zaman bir tane daha deme vakti geldi çattı?
öyleyse en azından şunu doldurup gitseydin bari...
