"bu kez anladım
kuru dallardan yapma
bi köprüden geçiyorum..."
her kuru dalın bir çürük yanı olur, güneşte ısına ısına çıtırdayan.. ve her çürüğe düşen adım boşluğa kayar. yine kaydım ve yine anlaşılmadan, neye neden nedenlerle..
zormuş köprüden intihar etmek, ben edemedim.. düşmeyi daha layık gördüm kendime, düşüp düşüp ölmeden atlatmayı. sahi, peşimde koşan cellat ben miyim? eteklerime asılmış hırçınlıkları ben mi yaratıyorum? siyahın ruhuma mürekkep gibi damlamasına sebep ben miyim? değil miyim? değilsem neden sıra bir türlü bu kez anladım'a gelmiyor? sorduğum yer, cevap ver...
