italyan hocalara aşık yöneticilere serzeniştir. sütten ağzımız yandı süt banyosuna devam.
geçen sezon mancinin bıraktığı takım, taktik anlayışı aynı şekilde devam ediyor. korkak futbol, maçı kaybetmeyelim de gerisi mühim değil anlayışı yine izlediğim futboldan nefret etmeme neden oldu.
sanılırki bu italyan hocalar çok iyi defans kurgusu oluşturur kazanamasalar da maçları kaybetmez. saçmalık. bu anlayış bir işe yarasaydı geçen sene deplasman maçlarında mağlup olmazdık. mancini bu takıma ne bir savunma kurgusu kazandırdı ne de düzgün bir futbol anlayışı. şimdi enkazı temizlemesi yeniden takımı şahlandırması için getirilen 'italyan' hoca enkazın üstünde taş eşelemekten başka bir şey yapmamakta.
prandelli demeçlerinden birinde "önde basan, hücum futbolu oynayan, rakibe nefes aldırmayan bir galatasaray izleyeceksiniz" demişti. evet efendim izledik. önde koşan 19-20 yaşlarında genç bir futbolcu var kral(!) denilen adamın sahte koşuları. takibe nefes aldırmadık, rakip tek paslarla dinamik oyunla yaptığı ataklardan dolayı nefes alamadı. yoruldu. hücum futbolu da oynadık evet. 3.bölgede top dolaştırdık başarılı pas sayısı 3'ü geçmeyen ataklarla.
parantez açmak istediğim 2 oyuncu var.
burak yılmaz.
yine saçma defans arkası koşularıyla, doğru yerde bir türlü olamama özelliğiyle, pas alıp vermede yaşadığı halısaha oyuncusu tarzı problemlerle karşımızda. her zamanki gibi topa koşmadı topu ayağına bekledi. başarılı pas yüzdesi 30 falandır en fazla. gol atamaması sorun değil. gol atmak dışında herşeyi yapsın başüstünde. ama bu takımın tek gol umudu böyle soytarılıklar yapamaz.
aurelien chedjou.
her zaman olduğu gibi yine görevini layığıyla yerine getirdi. bu takıma fazla olan bi stoper. satmaya çalışmaları da trajikomik bir hadise. eğer bugün bu takımda olmasaydı maçta beraberlik bile hayal olurdu.
umarım takım kendine çeki düzen verir ve maçlardan bi nebze zevk almamızı sağlar.
