her şeye ağlamayı felsefe edinmeli insan bu tip bir duygusallık yaşamak istiyorsa. durmadan "neden kimse beni sevmiyooooo" şeklinde böğürmeli orda burda. her televizyon açılışında kadın programlarında görülmeli ki artsın bir türlü anlayamadığım hayran kitlesi.
"benim niye yok o kadar hayranım, ben de çemkiririm, ben de oturup sonsuza kadar saçmalarım, niye kimse beni sevmiyor!"
keşke o arabadan hiç çıkamasaydı.. ağlarken küçüklük aşkım tsubasanın aynısı, hayallerimdeki tsubasayı öldürüyor. . gözler x şeklinde, hüngür de hüngür hüngür de hüngür.. *