senelerce girdiğiniz sınıftaki asılı duran istiklal marşını hatırlayın. ilk kelimesini, "korkma!" şimdiye kadar girdiğiniz denemelerden hiçbir farkı yok, soruları uzaydan getirmiyorlar, önceki yılların sorularını incelediyseniz bunu anlarsınız zaten. sistem böyle işliyor, gözünü korkut, zor olduğuna inandır ve kaybettir. diğer günlerden hiçbir farkı yok, yeterki o ilk kelimeyi unutmayın, "korkma." hakeden herkes, umarım istediği puanlara ulaşır, kolay gelsin...
bak bu sınavdan çıkıpta yok efenim şöyle kolaydı yok efenim böyle kolaydı diye o okulların bahçesinde gerinerek gezecek olan gençler, bahçeye budaklı meşe odunu sakladım yakaladığımı döverim ona göre, efendi gibi girin sınava çıkıncada oyalanmadan artislenmeden gidin evinize, hadi bakalım.
böyle bir sınav ardından nedense içimi dökmek geliyor buraya.
sene boyunca ygs ye çalıştım diyebilirim, lys yi sırf derslerle yürüttüm. dersaneye elimden geldiği kadar gittim, bin tane sınava girdim. hocaların boş boş bu denemelerde böyleyseniz gerçeğinde en az on net fazla olacak tarzı laflarını duydum. abim geçen sene girdi sınava, onun moralleri falan filan derken o gece onbir buçukta uyuyakaldım.
sabah kalktığımda heyecandan okuldaki denemelerde bile kusacak hadde gelen ben tepkisiz tepkisiz gittim okula. evime de çok uzak değildi gireceğim yer. oradaki kalabalığı görünce midem bulandı biraz. ama sonra okuldaki hocaları görünce iyi oldum. içeri girdik. girerken bir bayan tarafından bildiğiniz ellendim. takmadım, tokama falan baktı. yanıma en yakın arkadaşım çıkıyoruz merdivenleri kusar tarzı bir hareket yaptım, ama ne ses ne kusmuk içimden hay senin psikolojine sıçıyım diyorum ama gülesim de gelmedi değil. girdim sınıfa sınavın başlamasına otuz beş dakika vardı. normal sayılırdım. salondaki hocanın o bilmem kaç maddelik kağıdı okuyana dek.
sınav başladı dediler türkçe hadi bir gazla, kafam ara sıra gidip gelse de yaptım 35 dakikada. keşke ya lanet olası keşke direk sosyale geçseydim matematiğe geçtim. tabi en aşağı 32-35 net. denemelerdeki netleri baz alıyoruz ya. ben o okuldaki rehberlikçinin ta.. neyse, yapamıyorum tepinesim geliyor. hangi soruyu yapamadığının farkında mısın sezzo diyorum bildiğiniz denklem sorularını yapamıyorum içime bir sıcak bastı. ne hırsla sildiysem kitapçığı sıramdaki su öndeki çocuğun sırasına düştü herkes bana baktı falan off tam bir kasvet anıydı. sosyale geçtim geçtim ama akıl matematikte. 25 soru işaretlemişim matematikten. zaten şuan sosyal resetlenmiş, işaretlememiş bile olabilirim ya da kodlama hatası falan. yok yani aklımda. tm ciyim ne akla hizmetse gittim fenden 7 soru işaretledim. matematik hala boş. sürem arttı, matematikte uğraşıyorum ama yok gidemiyorum sonuca ya olmadı. neyse sınav bitti kağıdı gözetmene verdim ve direk yaşlar indi gözümden. aşağı indim bir arkadaşımı gördüm okuldan. tam hatırlamıyorum ağlama gibisinden bir şey dedi. okulda en aşağı neti 150 olan kız sinirli bir şekilde sosyalden 15 boşum var! dedi. öyle duydum yani, beynim uçmuş. çıkışa geliyoruz şu an en mantıklısı ağlamak senin gibi falan diyo kız ama ses o kadar uzaktan geliyor ki, zaten gözümün yaşından abimi göremiyorum sınav çıkışında. bir de bahçeye almıyorlar ya velileri herkes ilah gibi bakıyor suratına töbe töbe sanki çok büyük bir bok yaptık. neyse abim tuttu kolumdan. ben sanıyorum ki matematiği bir ben yapamadım. abime matematikten işaretlediğim soru sayısını söyledim. şok olmuş bir şekilde yüzüme baktı ve sonra ehe demek ki kimse yapamadı boşver dedi.. orda yakın bir arkadaşımın annesi vardı, o arkadaş da sınavlarda türkçe yapan bir tip sadece. ders konusunda hiçbir fikri yok. annesi diyor ki, olsun ama barajı geçersin değil mi diyor. allahım nerdeyim ben diyesim geldi böyle yerin dibine girmek istedim. orda açıklayasım geldi yok bunda ne kadar yapsan kardır falan ama yok çıkmadı yani kafamı çevirdim gittim. yazık kadın kızından dolayı bu sınavı sadece baraj geçme sınavı olarak biliyordu yamulmuyorsam.
eve geldiğimde kontrol ettim falan. bildiğiniz net yok bir bok yok sıçıyım stresime de heyecanıma da.. çok sinirliyim kaç gündür. herkesin kötü falan bahane yediremiyorum böyle bir sınav olabilir mi ya. bütün sene boyu ygs çalıştım lys ye bakmadım bile, şimdi olsun, önünde lys var diyenlere böyle boş gözlerle bakıyorum artık. ne yani bütün emeğimi aldı gitti sınav. meslek seçmekten de soğudum ne bu ya...
lys'ye oranla çok daha fazla yorum kabiliyeti ve konsantrasyon isteyen sınav olacak muhtemelen.
sonunda geldi çattı. yaklaşık olarak 33-34 saat sonra milyonlarca genç bu sınavda ter akıtacak. artık bu saatten sonra ders çalışmak falan olmaz. yapılması gereken moral motivasyonunuzu üst seviyede tutmak. size önerim yararı olur diye anormal hareketler içinde bulunmayın. yani zihin açar diye saçma sapan bir sürü şeker, hasta olmayayım diye bitkisel çaylar ya da beslenme dengenizi bozacak herhangi bir faaliyet içinde olmayın. bunlar size yarar sağlamayacağı gibi heyecanınızı da artıracaktır. çünkü bu şekilde davranmak sınavı gözünüzde olduğundan fazla büyütmenize doğal sonucu olarak gereksiz heyecan yapmanıza neden olacaktır. bir seneyi nasıl geçirdiyseniz, son günü de öyle geçirin. sizi yoracak herhangi bir spor aktivitesinde bulunmayın. sinirlerinizi bozacak konulardan uzak durun yeter.
ayrıca internette bir sürü gereksiz bilgi çöplüğü var sınavla ilgili. onlar da insanı gerer, fazla takılmayın. sadece kafanızda tartın bazı şeyleri. sınav sonrasını düşünmeyin, içinizi rahatlatacak telkinlerde bulunun kendinize. oldu ki bunu başaramadınız ve karamsarlığa düştünüz. bu durumda da önünüzde 3 ayın olduğunu ve lys'de daha iyi bir puan alacağınızı düşünün.
son gece en geç 00.30-01.00 gibi yatın. sabah kalkınca iyi bir kahvaltı yapın. size önerim kahvaltı sonrası 3 tane ceviz yiyin. zihni zinde tutan mükemmel bir besindir. sınava gireceğiniz okula geldiğinizde şöyle bir çevrenize bakın ve rakiplerinizin ne kadar kötü göründüğüne şahit olun. bu size bir güven verecektir. en azından bana böyle olur. onların bu karamsar ve heyecanlı hali sizi rahatlatmalı. ''ben bu insanları havada karada geçerim'' diye düşünün.
salona girin ve yerinize oturun. diyaframdan derin bir nefes alıp hafif hissetmeye çalışın. sınav esnasında en ufak bir şeyin konsantrasyonunuzu bozmayacağına dair kendinize söz verin.
en iyi olduğunuz dersten başlayın. bu size motivasyon ve moral sağlayacaktır. takıldığınız soruda 1 dakikadan fazla zaman harcamayın, diğer soruların zamanından çalarsınız. o yapamadığınız soruya sınav sonunda tekrar döndüğünüzde ne kadar kolay çözdüğünüze şahit olacaksınız. bunu özellikle geometride öneriyorum.
girecek olan herkese yürekten başarılar. bunları yazan aslında sizin rakibiniz bunu da bilin. *
hayattan soğutan, ülkeyi terk etme isteği uyandıran sınavdır.
"ygs yorum ağırlıklı olacak, bu sınavda başarısız olanlar okumayı bıraksın bla bla bla..." diyenlere cevabım, "hass*tir diyoruz efendim, hass*ktir"dir.
"bu sınava 2. girişim ve artık mutlaka kazanmalıyım" diyerek girdim. dershanemin denemelerinin zorluk seviyesi de oldukça fazlaydı ve etrafımdaki herkes; "gerçek sınav, bu denemelerden daha basit olur." diyordu, ama tam tersi oldu. tek tesellim, sınav hakkında, benim dışımdaki yaklaşık 1 milyon 700 bin kişinin de karamsar olması. sınavdan önce herkes; "emeklerimizin karşılığını alırız inşallah" diyordu, ama emeklerimizin karşılığını (ç)alan, ilk aşama sınavında bu kadar zorlayan ösym oldu.
kendi beceriksizliklerini bizlerden çıkaran ösym'nin deeee, ülkedeki üniversitelere girmek için sınav gerektiren bu sistemindeeee taaa a.. k...
duzeltme: evet o zamanki psikolojiyle biraz atarli bir yorum yapmisim. iyi ki de zordu bu sinav. zor olmasaydi bilen bilmeyen ayrilmayacak ve ben belki de su anki okulumda lisans egitimimi aliyor olmayacaktim.
