sosyal sınavında milleti ağlatan sınavdır.1 tane bile matematik sorusu yapmadan 360 aldım*
yalnız o hürmüz boğazı sorusunu hayatımın sonun kadar unutmayacağım aşikar.bu soru çoğu insanı sınav esnasında dumur etmiştir.
is sınava gelince benimi beynimin sarhosları oynadıgının ispatı olan sınavdır.
şöyle anlayatım.. 10 nisan gecesi kardesimle aynı odada kalıyorum ve kendisi 9. sınıf bir fen liseli önünde matematik kitabı var. icimden bir ses dürtüyor git su mantık sorularına bak son hafta sorular cıktı bi gör cözümünü ögren diyor. digeri ise simdi buna kafa yorarsan uyuyamazsın sabaha kadar kafanda kurarsın sınavda cıkmaz g*t olursun diyor. Neyse uyuduk..
11 nisan sabahı önceki yılın hüsranını tamamen üstümden atmısım *sabah selcuk üniversitesinin misafirhanesinde kahvaltımı yapıp sehir icindeki bir okula sınava girmeye gidecegim daha saat 8 ama cılgın insanlar arabalarıyla kampüse akın ediyorlar ve ben trafigin tersi yönde gitcegim icin kendimi sanslı hissediyorum.
neyse ara hikayeleri atlamak lazım.. salona girdim sıra no: 2, en öndeyim etrafımı izliyorum sıram sallanıyor bana gönderiler sınav yeri zarfını alıp sıranın altına koymusum sallantı durmus hersey profesyonelce, etrafıma baktıgımda sınıfta 20 yas altı * tek insan benim hatta 25 yas altı tek insan da benim diye düsünmeye basladım bi an aklımdan acaba bugün kpss vardı ben mi yanlıs geldim diye geciyor.
cevap anahtarları dagıtıldı yere göge sıgmayan ismim optigin üstündeki ad soyad bölümüne sıgmamıs 2. geleneksel gözetmeni uyarı seansım gerceklesiyor tc numaran dogruysa takma sen isini yap diyip beni gecistiriyor.
gelelim sınav kısmına matematikten baslayan klasik sayısalcı ben ilk 10 soruda kendime gelip devam ederken bi anda yandaki mantık sorusunu farkedince ilk yumrugu yiyorum ve soruyu aslan hayvansa hayvan aslandır ama her aslan hayvan mıdır tarzı sacma mantık önermeleriyle cözemeyecegimi farkedince altın vurus diyip bırakıyorum a sıkkı isaretleyip. yanlıs soru geliyor ilk turda 2 kez cözüyorum iki cevap var kafamın icinde bi canavar bagırıyor yanlıs! ama kendimden her zamanki gibi emin degilim en sonunda bi zamanlar 91 in asal carpanlarını bulmak icin 15 dakika kafa yordugum gün geliyor bu adamlar benden zeki degil, bu soruyu kesin kontrol etmemistir gerizekalılar diyerek 5. dakikanın sonunda soruyu isaretliyorum.
fene geciyorum ve kimyaya gelince 15. soru B kitapcıgı büyük itiraf geliyor:
Hangisinin kimya bilimine katkısı yoktur hede hödö?
a)...
b)...
c)...
d)michelangelo buonarroti
e)marie curie
o an benim beynimde marie curie diye birisi yasamıyor ve beynimin icindeki o 10 saniyenin acıklaması su marie curie madam curie!? madama bovary? böyle biri yok o kitap tekrar gelen madam curie!? maria köriy bu sarkıcı mı manken mi? ve seytani bir tebbessümle e isaretlenir. ikinci turda aynı soruya geldigimde ise son okudugum kitap dan brownkayıp sembol* michelangelo ile ilgili büyük bir sembol üstadı olarak bahsediyordu demek ki bu adam element sembollerine katkıda bulunmus olabilir diyorum ve sınavı bitiriyorum.. evet itiraf ediyorum marie curie ile mariah careyi karıstırdım * hem de hayatımın yönünü degistirebilecek bi sınavda bunu yaptım.
450,!"^ puanım var ama bu benim zeka seviyemi degistirmiyor. ve bir sey daha ögrendim ki gercekten bu soruları yapan adamlar da senden benden bizden zeki degil aksine kendi yaptıkları basit bir hatayı bile 1 ay gibi uzun bir sürede farkedemeyecek kadar düsük seviyede zekaya sahip. ama sistem bunu gerektiriyor ki biz onların hazırladıgı sınavı cözerek hayatımıza yön vermeye, onlar da bu dandik isleri yapmaya mahkumlar.
geçirdiğim en rezil sınavdır... çünkü sınav öncesi öyle bir şey geldi ki başıma..
biraz kendi hakkımda bilgi verecek olursam o güne kadar doğru düzgün kızlarla muhabbeti olmayan kendi halinde biriydim.. sadece lise 3 e giderken tek bir kız arkadaşım olmuş, onunla da 3 hafta gibi kısa bir süre çıktıktan sonra sudan sebeplerle ayrılmıştık.. aslında kıçıma tekmeyi basmıştı, neyse.. lise sona geldim o yılda hiç lagara lugaram olmadı ne bir doğru düzgün ortam ne bir arkadaş çevresi evden okula, okuldan eve.. lise bitti mezun olduk öss den de istediğim başarıyı sağlayamadım dershane falan da olmayınca uzun süre evde kendi çapımda çalışmaya karar vermiştim.. zaten az buçuk ortam olsa bile sosyalleşemeyen biriydim şimdi iyice kapalı kutu olacaktık. kısacası daha da boka saracaktı her şey aslında olması gereken de buydu derslere yoğunlaşıp sınavı kazanacaktım.. ama tabi insan yalnız olduğunu hissedince de koymuyor değil çünkü ne doğru düzgün bir kanka, ne halı sahaya davet eden, ne mesaj atan biri var etrafta kısacası iplenmeyen, unutulmuş biriyim hayatımın en bok yılları.. evden de çıkmıyorum asosyallik ve güven problemleri de var.. neyse 6 ay gibi bir sürede konulara ortalama (günde 5-6 saat çalışarak) 350-360 civarı bir puan hedefliyordum. sınav günü geldi çattı aldım belgeleri düştüm yollara tabi o kadar süre evde kapanmanın, insanlarla kaynaşmamanın, yavanlığı da var üstümde.. özgüvenli bile olsanız uzun süre sosyallikten uzak kalmak insanı durgunlaştırmıyor değil.. belgeleri görevlilere gösterdim, gireceğim yere doğru etrafı süze süze gidiyorum sınava da az bir zaman kalmış işte tam o sırada kızın biri uzaktan durdurdu beni ve ''seni beğendim hoş çocukmuşsun, var yani giderin '' demesin mi? ulan arkadaş bak, bunu kız ilişkilerinde başarılı, görmüş geçirmiş birine desen koymaz, takmaz da.. ama bugüne kadar doğru düzgün bir şey yaşamamış özgüven açlığı çeken doğru düzgün iltifat bile almamış birine bunu dersen devreler yanıyor, konsantre denen şey kalmıyor, uçuyor her şey.. sonra kız hiçbir şey yokmuş gibi ya bir şey sorcaktım bakar mısın acaba eğitim fakultesi nerede? tabi o an aklım halen iltifatta, benim de gireceğim yer eğitim fakultesiydi bende orada gireceğim beraber gidelim dedim.. kız için belli ki bazı şeyler normal çok da rahat bir kız, yolda giderken daha da aklımı bulandıracak şeyler söyleyerek ego mu baya bir okşadı... bana da bir özgüven geldi çıkışta buluşalım falan dedim buralarda olacağım dedi sonra ayrıldık.. sınav başladı lokum gibi yorum soruları ama benim aklım halen kızın bana dediklerinde.. soruyu okuyorum anlamıyorum, kol gibi paragrafın sonuna gelip dönüp dolaşıp tekrar başa sarıyorum falan.. ulan kendimi tokatlıyorum kendine gel diye olmuyor arkadaş işte böyle hayatında ilk defa güzel şey duyunca konsantre olamıyor insan.. o kız için çok sıradan bir şey belkide bu, ama benim için değil işte arkadaş.. kısacası sınavın sonuna kadar sinir oldum yapamadım pek bir şey... çıkışta da baya sinirlendim görsem küfür edecem kıza o derece ama onuda göremedim zaten.. turluyorum oralarda herkes dağıldı halen yok.. bastım geldim eve.. gece yatıyorum halen aklımda o yıllar artık nasıl bir yokluk yaşıyorsam.. sınav sonuçları açıklandı kendi alanımda en yüksek 280 almıştım.. o gün o lanet olası kız iltifat etmese doğru düzgün sınava gireceğim belki 350-360 civarı hedeflediğim puanı alacaktım... sonra ben baya düşündüm lan acaba bu strateji falan mı bunlar belki şirket te olabilir böyle benim gibi erkekleri süslü laflarla kafalayıp sınavda başarısız olmamızı falan mı amaçladılardı bilmiyorum..
o kız buraları görürse ''belki bir ihtimal'' ona diyeceğim şu ki allah belanı versin senin!!!!!!!!!!! belki de vermiştir kim bilir...
