Mimar siman mezunlarina alaylı değil diye iş vermeyen sinemacilar yuzunden yesilcam bitti. Kendini yenileyemedi.
Elektirik direğinden hat alırken kimse gormesin diye başına naylon poşet geciren ışık şefleri yuzunden bitti. Nasıl bir usta asistanin ogrencisimin ondan bir seyler ogrenmesinden yerine gecmesinden korkar ki? Bu kafayla sinema mi yapilir? Yapilirsa da biter tabii.
Işıkçıların kaşelerini watt a gore aldimlari donemlerden bahsediyorum. çok kazanayim diye goruntu yonetmenlerini kafalamaya calistigi donemlerde bitti yesilcam. Hele bu adamlarin yonetmen kafaladigi donemlerde öldü gitti yeşilçam.
Sonra cumhuriyet filmini tüm dünyayla alay edercesine gelip Colin Mounier çekti.
Sektor kendini gelistirmeye musaitken adamlar gidip dersaadet'de rakı çiçek bar'da bira içerlerse set bitince direk batağa, karı kıza giderlerse hatta sette bile ilk sevisecekleri hatunu gozune kestirirlerse ee yesilçam tabii biter.
Bence en guzel film yesilcam in bitisine cekilir. Seti kıyıda köşede sevişme yeri paydosu da yatak sevişebilirsin vakti olarak goren sinemacilarin işsiz ve aç kalışı. Ya ne olacaktı? Hala siz mi kazanacaktiniz?
