Her izlendiğinde göze batan kalitesizliktir. Bunlarda oynayanlara usta deniyor. Neyin ustası? Adam yokluğundan hepsi şansa ünlü olmuş. Bugün yıldız denilen çoğu oyuncu günümüzde olsa aç kalırdı. Evet.
Sinemadan anlayan insanlar için hiç de öyle değildir. Türkan Abla'nın Kartal Tibet ve Murat Soydan ile oynadığı "Zulüm" filmi özelinde konuşmak gerekirse; film gayet temiz melodram tadında ve hüzünlü bir hikayeyi güzelce anlatıyor. Son bölümde Türkan Abla, sakat bir insana mecbur kalmasın diye kaçan sevdiği Kartal Tibet'e aşkını ispat etmek için baltayla kolunu kopartıyor. iki aşık insanın bu fedakarlıklarına saygı duyan Murat Soydan'ın gözyaşları ile film bitiyor. Basit ve saçma gelen bir son değil mi? Aslında tam olarak öyle değil. Bir film en saçma şeyi bile inanarak ve inandırarak anlatma kapasitesiyle kalitesini ortaya koyar. Çıvıtmadan anlatılan her hikaye özeldir. Bu kadar çok üretimin içinde elbette kötü yapıtlar da var; ancak "Umut" filmini izlemeyen birileri hala var bu ülkede. Sanat, özentiye kendini kaptırmak olamalı.
