Birbiriyle sıkça karıştırılan, bazen tek tek de ne oldukları konusunun idrak edilemediği çeşitli örneklerle sabit kavramlardır.
Şöyle başlayalım: Sorumluluk sınırsız olabilir, yetki ise toplumların çeşitli tecrübeleri sonucu ölçüp biçilen ve sınırlanan, koşullara bağlanan, daraltılan ve En önemlisi üçüncü bir tarafın bahşettiği bir kavramdır.
Sorumlu olma kendi rızanızla olabilir, çıkar çatışması olmadıkça genişleyebilir, kontrol temellidir. Yetki ise uygulama temellidir. Aynı kavram üzerinde tanımIı yetki ve sorumluluğun dengeli olması idealdir; yetkinin fazlalığı keyfi uygulamaları, sorumluluğun fazlalığı işlerin tıkanmasını beraberinde getirir. Yetki düzenlenebilirdir, sorumluluk salt okunurdur.
Yetki Cımbızdır, sorumluluk büyüteçtir.
Yetki ameliyattır, Sorumluluk ultrasondur, MR dır.
Peki niye bu kadar anlattım, çünkü birbirine o kadar giriyor ki kavramların tanımlarının net olmadığı, ilk seferde düşündürüyor.
Bir konuyla ilgili sizin talimat verdiğiniz iş yapılıyor, üzerine kimse laf edemiyorsa yetkilisiniz. Bir konunun seyri size soruluyorsa sorumlusunuz. Yetkinin ve sorumluluğun fazlası Sorunlu ve kontrol edilemezdir. Bu nedenle belirlenmesi gerekir. Çerçevesi çizilmesi gerekir. Yasalar ve anayasalar bu sınırları belirler. Ki birilerine taşıyamayacağı sorumluluklar verilip harekete engel olmasın, ya da yetkilerini kullanırken eylem amacını aşmasın.
Hukukta pareleldirler. Yetkide ve sorumlulukta parelellik ilkesi gereğince yetkili sıfatıyla gerçekleştirmiş olduğunuz bir işlemin sorumlusu da sizsiniz. Bu parelelliğin En istisnai örneklerinden birisi üçlü kararnamedir; Cumhurbaşkanı da imzaladığı halde başbakan ve bakanlar kurulu sorumludur.
