zordur belki de, onun yerine koyamazsın kendini ama mutlu etmek için didinirsin. annenden babandan bahsedemezsin, benim babam senin babanı döver diyemezsin o küçücük yaşında salak salak. annenin yaptığı yemekleri, sardığı dolmaları anlatamazsın. kardeşlerinle ettiğin kavgalar senin için sinir harbiyken o şükreder bir kardeşinin bile yanında olmasına. hayat çok acımasız bazen. aslında bazen değil, hep.
duygulandıran ve hala iyi insanların olduğunu görmemizi sağlayan giridir. gerçek olduğunu, bir romandan, hikayeden alındığını düşünmek istemediğim arkadaşlıktır. böyle insanlar hala varsa gerçekten daha kıyamet falan kopmaz.
