yetimin yüzünün hayatı boyunca gülmeyeceğinin ifadesi olan atasözü. karadenizli bir arkadaşımın çok küçük yaşta yetim kalıp, üvey anne elinde büyüyen anneannesinin sarfettiği ve bizi ağlatacak kadar içli; doğru mu, hep böyle mi olur bir fikrim olmasa da, yine de insanın içini burkan, öyle sık sık söylenip de içi boşaltılmayası atasözü.
