fikir tartismalari, munazaralar kaybedeni cogunlukla olmayan hatta her iki tarafinda kazanan oldugu veya olmasi gerektigi aktivitelerdir. iyi niyet, bilgi ve karsilikli anlayisla yapilan her tartisma hakikate bir veya bir cok yol acar. iyi niyet ve karsilikli anlayis yok sadece bilgi varsa cikacak sonuc cogunlukla bir hictir, manasiz, faydasizdir. herkes bildigi ile oldugu yerde otlamaya devam eder.
sayet bunlarin yokluguna bir de bilgisizlik eklenirse sadece inadi katmerlestirmek, dusmanligi koruklemekle kalmaz ayni zamanda is kufurlesmeye varir. tartismayi kufure vardiran en onemli sey bilgisizliktir. kisi bilgisizligini ve bu bilgisizliginden mutevellit ezikligini gucu yetiyorsa kaba kuvvet, yetmiyorsa kufurle bastirmaya calisir...
"ilim ilim bilmektir" demis yunus, fakat kendini bilmemenin ezikligi hicbir seyle kapatilacak gibi degildir...
