Domates bence ya. Orta boy olanı. Isırmakla ısırmamak arasında kalınan boyutu. Isırsan suyu akacak hatta fışkıracak. Tüm atsam ağzıma sığmaz bu sefer ağzından fışkırır suyu büyük ihtimalle.
Tamam benim ağzım küçük. Yirmilik dişlerime bile yer yok. Yanağımı ısırıp duruyorum.
tartışmasız leblebi tozu. çocukluğumda şekilleri topkeklerin altlarında bulunan kağıtlara benzeyen plastik kaplarda satılırdı. yenmesini kolaylaştırmak için verilen kola pipetine benzeyen borular, içine akan tükürükten mütevellit, daha 1. dakikada tıkanırdı. bu durumda hemen evden bir kaşık alınır, tepeleme doldurulan kaşık, ufacık ağıza boca edilirdi. işte ağzın bu alabildiğine dolduğu an, rezilliğinde başlangıcı olur. normalde bile kolayca genze kaçıp pafkurtabilen~ ~ bu yiyecek, bu zor anınızda karşınızda haince bu anı bekleyen kıl arkadaşınızın yaptığı güldürme amaçlı haraketle felakete dönüşür. kıscası pafkurursunuz. bu durumda yapılacak en yerinde davranış sizi güldüren arkadaşa doğru pafkurup, üstünü başını rezil ederek öcün alınmasıdır. leblebi tozu yerken güldüren arkadaş aynı zamanda çikolatayı, gofretleri ortaya çıkana kadar yalayarak yiyen, sonrada size özencik yapan ibiştir, evet evet, odur. büyüdüğünde de ekseriyetle fenerli olur bu arkadaşlar..*
pafkurmak=>ağızda bişey varken, öksürmek yada hapşurmak benzeri bir haraketle, ağızdakileri etrafa sıvamak(moğolca)
çin yemekleri..
özellikle ilginç çubuklarla yenilen(adını bilemedim,cahilliğime verin) ve yenilme süreci içersinde ,yiyen kişiye ayrı bi acı çektiren yiyecekler ekibi..
