küreselleşmecilerin yerelleştirme atağıdır. desantralizasyonun bir parçasıdır. merkezi idareden mahalli idarelere yetki devredilmesi, yeni idari yapıların tanımlanması gibi süreçleri içerir. eyalet sistemine doğru bir seyir izler.
sanınlanın aksine tüm ülke düzeyinde uygulanması zaruri olmayan yönetim modelidir. şöyle ki; bir ülkede merkezi yönetimin yanında yerel yönetim de söz konusu olabilir. Örneğin, türkiye merkezi idare ile yönetilmektedir ancak yerinden yönetim de devlet modelimizde vardır. yerinden yönetim ikiye ayrılmaktadır: yerel yerinden yönetim ve hizmet yerinden yönetim. belediyeler ilk gruba, üniversiteler ikinci gruba dahildirler. küreselleşmenin üniter devletlerin yerine eyalet bazında yönetimler oluşturmak istediği muhakkaktır; ancak buradaki yerellik, yerinden yönetimden ziyade tüm ülke düzeyinde uygulanacak olan ve federasyon ya da konfederasyon gibi devlet modelleriyle sağlanabilecek yerellikle ilgilidir. yerinden yönetimler, kırtasiyenin azalması, o yerin sorunlarının daha kolay ve net idrak edilebilmesi ve hızlıca çözülebilmesi açılarından daha başarılıdır ancak uluslaşmasını tamamlayamayan toplumlar için üniter yapılarında sıkıntı yaratacaktır.
