alıp da kayıp bürosuna götürenden daha az üşengeç olan.
veya piyasada hiç kullanılmayan bir para olduğundan sahte sanmış da olabilir.
+ hacı bu ne ya? sahteciliğin danıskası. şuna bak 200 liralık banknot yapmış uyanık kalpazanlar. yer miyim olum ben?
- harbi hee. gel şu kenara oturalım necati abi, bakalım hangi mal gelip alcak.
+ ehehe.. sabri şeytansın sen olum.
- öyleyim di mi abi?*
Türkiye'de hiç de öyle azınlıkta yer almayan insandır. siz bakmayın büyükşehirlerde yozlaşan zibidilere. bizim insanımız helal, haram falan bunlara dikkat eder.
hangi koşullarda olduğu bilinmesi gerekir bu insanın. mekânı, zamanı, zihniyeti, ihtiyacı...ama dersek ki istanbul'da, kaldırımda yürüyen sıradan bir türk vatandaşı ise hani asgari ücretle çalışanlardansa, zihniyeti ne olursa olsun aptal yaftasını hak eder bence. ister depresif olsun, ister sevgilisinden ayrılmış olsun, ister intihar etmeye gidiyor olsun, ister hayatının anlamını bulmuş ve bunun para olmadığına karar vermiş olsun. benim zihniyetime uymaz, ben aptal derim ona. onunla aynı fikirde olanlar, yine parayı önemsemeyenler demeyebilir. arkadaşım istiyorum o parayı ben, napayım? iki aylık sigara parası. benim karşıma çıkaydı keşke o para.
almamakla ya da alıp sahibi adına hayırlı bir işte kullanan insan geri zekalı, aptal, salak vs değildir. eğer sen milletin hakkını yemeyi ileri zekalılığın alameti olarak görüyosan, o ileri zekaya sokarım. zira sen o parayı bularak ileri zekalıysan oluyosan, emek verip, çalışıp o parayı kazanan adam senden bin kat daha zekidir. illa onu düşüren kişinin aç ve ya bitap olması gerekmez. belki de adam ticaret yaparak emek harcayarak o parayı kazanmıştır. ama sen o parayı alıp, kendi kokuşmuş benliğin için harcayarak o adamın kazandığı emeği katletmiş oluyorsun.
haram oldugunu düşünen insandır.Ben 6-7 yaşındayken camiden kaçardım yolda buldugum 10kuruşu alıp caminin bahçesine atardım kendimi affettirmek için =) çocuk aklı işte
