tamamen akıl yoksunu bir insanın sarf edebileceği tanımlama.
birincisi; fakirlikle değil, kültürle, gelenek görenekle, özüne bağlılıkla ilgisi var ve bu ailelerin daha samimi olduğuna inanırım.
evet, ben de yer sofrasında yiyorum ama bu beni fakir, "dağdan gelmiş insan gibi" şeklinde damgalanmama sebep olamaz.
bugün hala yerde yiyen insanlar, masa alamadığı için değil, kültürlerinden vazgeçmek istemediği için masa kullanmıyorlar.
ikincisi ise; fakirliğin neresi kötü? o mu istedi çocuklarına her istediğini alamamayı? ya da sen 50 tl'yi bir yemeğe kolayca verirken, o fakir kadının bu parayı kazanmak için ev temizliğinde senin pisliğini temizlemeyi o mu istedi?
ama suç sadece sizde değil, masada 2 kişi için en az 75 parça yemek takımı kullanan ve bunu normalmiş gibi göstermeye çalışan medyanın, zenginlerin yüzünden. sizin cebiniz zengin ama beyniniz fakir işte...
illa fakir olmayan kimsedir. şahsen memlekete gidince gayet yer sofrasında samimi bir ortamda yemek yiyoruz arada sırada. he sorarsan fakir misin diye sadece çiftliğin garajına bakman yeterli.
bu gün sen masada yemek yiyor olabilirsin, ama yıllar önce baban ya da deden o yer sofrasını kullanıyordu, nereden geldiğini unutan bir göt ağızlının ucuz düşünceleri olarak yorumluyorum ve sofranın şekli ya da kalitesi değil, yemekteyken hissedilen huzur ve sıcaklık önemlidir diyorum. kaliteli sofralarda, sahte insanlarla pahalı yemekler yiyeceğime, can dostlarla yer sofrasında tarhana içerim.**~
fakir olmasam da hala yer sofrasında yemek yiyen ve bundan çok memnun olan biriyim.ayrıca burda yazılanlara göre yer sofrası kullanmak köylülük, cahillikmiş. eğer sırf buysa ölçü bunla anlıyosak seviyemizi düşüncelerimiz sığ kalıyor.
evde geçirdiğim tek günümde gerçekleştirdiğim, evime olan özlemimin artma sebeplerindendir yer sofrasında yemek yemek.
yerde yemek yiyenleri fakir diye aşağılamaya çalışan ibne, var mısın? mal varlıklarımızı kıyaslayalım. ben daha zengin çıkarsam kumbaranı bozarım ne dersin...
bir tas çorbayı ortak kaşıklamanin, aynı tabaktan salata yemenin, ekmeği elle bölüşmenin verdiği haz, mutluluk bambaşkadır. askerlik yapmış kişiler iyi bilir bu paylaşımları. özellikle doğuda asker olanlar. ayrıca utanalıcak bir durum değildir hem yer sofrası hem de fakir olmak. fakir alnının akıyla rızkını yer, zengin başkasının üstünden kazandığını yer. fakirin huzurunu da hiç bir zengin satın alamaz.
buradan yapılan yorumlara teşekkür ediyor ve bu aptalca başlığı açan insan müsveddesi mahlukata da güzel kapak olduğu düşüncesindeyim.
ilgi çekmek için açıldığını düşündüğüm bu başlık ve benzeri başlıklarda bir daha açılmaz umarım.
yemek genellikle tabak veya tencereden ortaklaşa yenir. çünkü mühim olan tabaklara pay edipte paylaşmak değil ortadan paylaşıp yemektir. eğer buysa fakirlik, herkes fakir olsun da paylaşmayı, insanlara saygıyı, insanları sebepsiz sevmeyi öğrensin.
zenginler bilmez bu sofranın tadını, bağdaş kurup oturmanın rahatlığını, asker oturuşunda çorba içmeyi.. onlar masalarda büyümüşlerdir, götleri yere değmez, hiçte doymazlar bu yüzden, yerde yemek yiyen insan doyduğunu anlar, samimidir onlar, bizlerde yedik yıllarca yerde yemek, hiç bir zaman şikayet etmedik halimizden, mutluyduk, huzurluyduk, ta ki bazı ibneler gelip fakir deyip aşağılayana kadar, zenginlik böyle bir şey dostlar, yerde yemek yiyen fakir, masada yemek yiyen zengin, yerde yemek yiyen cahil, onlar zeki.. ben hala yer sofrasında yerim yemeğimi, çayımı da içerim, fakirsek fakiriz arkadaş, insanları zengin fakir diye ayıran düzene sokayım.
yer, sofrasında yemek yemek fakirlik veya köylülük değildir, süper bir sağlıktır. yerde yemek yemek mide katlandığı için. karın tıka basa doymaz. midede biraz boşluk kalır. kalbi yormaz doktorlar öyle tavsiye etmiştir.
bu başlığı açan' ın akıl ve ruh sağlığından şüphe duyarım.
Kendisi daha ana rahminde embriyo iken, sanırım anasının yediklerinden gıdasını da içeride masanın üstünde yiyordu sanırım.
Her masada yemek yemeyen fakir midir sorusunu da akla getirir.
