yer sofrası benim için, bereketi ve hep beraber yemek yemenin zevkine varılan güzel bir kültürdür. artık masalarda yemek yeniyor diye nostalji severliliği yapmak istemem ama gerçekten yer sofrasında yiyince daha bir doyuyordu sanki insan, rahat oturamamasına rağmen.
Oldukça rahatsız bir durumdur. Oran buran uyuşur ayakların uyuşur. Şuna samimiyet diyenler duyar kasmaktan ölecek. isteyen yer ama yok samimiyet yok içtenlik yok bilmem ne. Abartmayın. Evet.
Yer sofrası iyidir severim . Bazen arkadaşlar la yaparız. Daha samimi olur. Daha güzel dedikodu döner. Yayılırsınız. Ama toplaması zor oluyor. Arada bir iyi gider.
80li yılların orta direk ailesinde yetişmiş biri olarak, yer sofrasına laf edenin kafasında eski cam küllüklerden kırarım.
Yer sofrasına konan her şey herkese aittir. " kendi tabağından yemelisin" gıcık elitliği yoktur.
Her şey bol bol konur, varsa imkan. Minimal porsiyonlar şahsen kesmiyor beni. Olur da kapı çalarsa o da hemen gelir çöker, böyle bi içtenlik.
Ben şimdi masada yiyorum hep. iki kişi tv' ye baka baka yiyip kalkıyoruz. Servis tabağı, çatal bıçak...Ülkecek kral soyundanız, hiç köy yoksulluk filan görmedik.
Piknikte güzel, evde ıyyy hay sizin....
Karnın ikiye katlanirken yemek, yemek tam bir işkence. bir de yetkililere seslenmek istiyorum sığmıyorım ayağım uyuşuyor, beğenmemezlikten oturmamazlık değil vallahi.
