Çocukluğum geldi aklıma. Ne güzel olurdu yer sofrasında yemek yemek. Akşam olunca Bütün aile o sofranın başında toplanır, herkes günü kritiğini yapardı. Yemek çeşiti az olsa da lezzeti çok çok üst seviyedeydi.Yemekten sonra kırıntıları toplamak için yüzyılın icadı olan gırgır ile halının üstünü temizlemek.Sonra şairinde dediği gibi; biz büyüdük kirlendi dünya. Herkes bir başka limana Demir attı, eksildik. Şimdi koca koca masalarda çeşit çeşit yemeklerin, sohbetsiz muhabbetsiz hiçbir tadı yok. Hem artık gırgırın yerini de elektrikli süpürgeler aldı.
haftada bir iki kez yer sofrasında yerdik, küçüktüm o zamanlar.
kedimiz vardı bizim, sarman. herkes yer sofrasına oturunca, kafasını babamın vucudu ile kolu arasından sokar, gelecek nevaleyi beklerdi.
Eskide kaldı. 2 sene önce memlekette yaylada hayvancılık yapan bir akrabamızı ziyarete gittiğimizde normal dört ayaklı masada yemek yedik. Yayladaki adam bile yerde yemek yemiyorken ünlülerin, siyasilerin sırf halka; bakın biz de sizdeniz, özümüzü unutmadık çok mütevaziyiz mesajı vermek için yer sofrasında yemek yemeleri bana o kadar kolpa geliyor ki... Tamam amk en köylü, en halktan, en samimi sizsiniz anladık bırakın şovu da geçin masada yiyin yemeğinizi.
