her yıkılmayacağımla başlayan, daha sonra dizlerin yüreğin takatsizliğinden yere düşmenin verdiği acı , bazen de ağlamaktır acizliğine..pespembe düşlerin üstüne karabulutların yağdırdığı siyah yağmurlar altında ıslanmaktır yenilmek.. körelmiş umuttur .. her doğruluşta ayağın tökezlemesidir tekrar tekrar.tek kişilik savaşsa bu hayat gördüğün kuru kalabalıkların hiç bir zaman senin safında yer almadığını görmektir bazen de..yorgun bir savaşçı gibi gardının düşüp kötülüğün yüreğine çarpmasıdır dalga dalga..bazen aşktır aşkın yürek sızıntılarıdır yenilmek bazen de hayata tutunmak isterken boşluğa yuvarlanmaktır."yenildim" demek daha da acıdır yatalak bir hastanın ölümü beklemesi gibi..
tamamen kaybetmek değil bu,ucundan kenarından da olsa kazanmak aslında.karşındakine zafer duygusunu tattırmak,yenilsende hayata hep yenilgilerle devam etmeyeceğini anlamak ve farkına varmak bir insan olduğunun...
yenmek fiilinin[1] edilgen hali.
genelde yenen tarafın adı değil de yenilen tarafın adının önemli olduğu[2] veya yenen tarafın adının telafuz edilmek istenmediği[3] durumlarda kullanılır.
Geçen akşam hede höde beni fena yendi.[1]
Geçen akşam hede höde ye yenildim.[2]
Geçen akşam fena yenildim.[3]
