Yıllar yıllar evvel lise sıralarında yediğim iki tokat,
Hoca oturduğumuz sıraya 2-3 metre mesafede arkası dönük dururken kulakları çınlasın sıra arkadaşım öyle bir tokat patlattı ki sınıf çınladı. Ben ne olduğunu anlayamadan kendi suratını tutup yalandan mızılanmaya başladı ben evlek evlek etrafa bakıp kulak çınlamasının geçmesini beklerken, mevzuyu algılamaya çalışan hoca döndüğü gibi aynı yere ikinci şamarı patlattı.
90'lar da, Sadece kot pantolon giydim diye müdür yardincisindan sehpa bacağından arta kalan oymalı bir sopa ile yediğim nacizhane dayak. Yetmeyip kapidan cikarken hayalarima aldigim tekmeyi saysam mi bilemedim.
Yer lise.
Dayak sebebi ; istiklal marşı okunurken öndeki elemanın arkaya dönüp el hareketi ile " mucuk" yapması sonucu istemsiz eğilme ve sonrasında gülümseme.
Dayak atan müdür muavinin bir yandan seri tokatlar atıp bir yandan söylediği cümle ; ermenimisiniz oğlum siz.
evin oturma odasındaki vantilatörün altına sakladığım puro paketini babama yakalatınca yediğim dayaktır. saçma olan bu değil aslında anasını bacısını döveyim! yediğim dayak üstüne babamın henüz içinden bi tane aldığım paketten bir puro çıkarıp gözümün önünde içmesidir . bu kadar aşağılanır mı insan ya *
Ortaokuldaydım masa tenisi oynuyordum, her haftasonu 5 ocak stadyumu'nun altında ferdi turnuvalar düzenlenirdi. hocamız gelişelim diye her turnuvaya götürürdü bizi. uzun bir süre ilk karşılaşmada elendim, tabii ki eve erken dönüyordum turnuvaya erken veda edince. sonra yavaş yavaş daha çok tur atlamaya başladım her turnuvada. Bir gün şanslı bir kura çektim ve final oynadım, final maçı da baya uzun sürdü, toplam 5 set oynadık ve her topta ralli en az 1-2 dakika sürüyordu. 3-2 yenildim ama bu yine de 2. olduğum anlamına geliyordu. 2. oldum lan boru mu? antrenmanlarımı sunta bir masada yapıyordum, file bile yoktu, aynı yükseklikte bir tahta parçasını tam ortaya koyup file niyetine kullanıyorduk, fakir bir okulduk. Buna rağmen 2. oldum, bildiğin başarı öyküsüydü benim için o yaşlarda...
üçüncülük-dördüncülük maçını da bekledikten sonra madalya törenine katıldım. eve gidişim baya baya gecikmişti, ama ben bunu fark edemeyecek kadar küçük ve sevinçliydim. madalya kazanmıştım ve bunu ailemle paylaşmak için can atıyordum. eve de yürüyerek gidip gelmek zorunda kalıyorduk. bu da 2 saatimi falan almıştı, iyiden iyiye geç kalmıştım yani... sonunda eve vardım, kapıyı çaldım, kapıyı dayım açtı. boynumda madalya var, sımsıkı tutmuşum sürpriz yapacağım, benimle gurur duyacaklar zannediyorum, tam ağzımı açıp sevincimi paylaşacağım sırada bir tokat yedim ki sormayın. parçalasan tavayı doldurmayacak kadar küçük bünyeme dayım bir tokat aşk etti ki, bir tokat da duvardan yedim.
cep telefonu yok tabii o zaman... bizimkiler meraklanmış, saatler geçmiş eve gelmemişim, evde dayımı bırakıp beni aramaya çıkmışlar, polise falan gideceklermiş az kalsın.
madalyayı tuttuğum gibi fırlattım dışarıya, ilk madalyam da böylece heba olmuştur. sonra dayımla hiçbir zaman yıldızım barışmadı, büyüyünce bile bir kaç sefer bütün eşyalarını camdan dışarı atıp evden kovmuşluğum dahi vardır.
lise yıllarında yediğim dayaktır. olay şu şekilde cereyan etmiştir. 3 madeni para ile sıraların üzerinde oynadğımız futbol oyunu vardır. herkes bilir. her neyse, yine bir tenefus oynuyoruz tabi bizler, o aralar müdür yasaklamıştı kimse oynamayacak diye. bizi yakaladı ve tokadı geçirdi , kafam o kadar sert bir şekilde darbelendiki sağ yanımdaki duvara tosladı. kafamın duvara değen kısmı morarıp şişti ve içimden binlerce küfür ede ede müdürün gidiş yönüne bakakaldım. neyse beni o zaman haksız dövmüştü. niye haksızdı hatırlamıyorum. bunun sonucu olarak ertesi gün beni çağırrtı odasına ve seni rüyamda gördüm hakkını helal et dedi. bende yine korkarak helal ettim. etmesemiydim diye düşünüp dur
askerde ve okulda yenilen dayaklardır. hadi askerliği anlarım bi nebzede olsa, fakat öğretmenlere ne sikim oluyor mına koyayım? bazı kendini egitimci sanan orospu cocugu ögretmenlerde öğrenciyi döverken şu nidalarla serzenişte bulunur; ''tohumuna para mı saydım lan it'' buyur işte siker misin, sabaha mı bırakırsın?
lisede bir arkadaşla kavga etmek, arkadaş kafayı oturttuğu sırada hocaya yakalanıp müdüre götürülmek, birer sopa da orada yemek, elemanın kafayı ekleştirirken suçüstü yakalandığı için disipline gönderilmesi, ispiyoncu zannedilmek, disipline giden arkadaşın telefonla çok sayıda kırmançi çağırması, okul çıkışında bir daha dayak yemek.
'panama kanalı' demek sebebiyle yenilen dayak. ders boyunca millet yardırdı; biz derse odaklanmaya çalıştık, arkadaşımın ısrarla 'amerika'nın ortasındaki kanal neydi lan?' diye sormasına karşılık verince biz suçlu olduk.
ortaokul çağlarında hemen arka sıramdaki iki arkadaşımın ettiği kavgayı ayırmak isterken,
kavgacılardan birinin ben zannedilmem neticesinde dönemin boş derslerine giren hocadan yediğim dayaktır. üstelik bir tek beni dövmüştür kendileri.
20 yaşındaydım. o yaşların verdiği "ben her şeyi yaparım, özgürüm lan ben" düşüncesiyle alsancak'ta günümü gün ediyordum. oldukça kalabalık rock barlardan birinde ölümüne içip deli gibi böğürdükten sonra eve yollanmak için dışarı çıktık arkadaşlarla. benim midem çoktan bulanmaya başlamıştı, kusacağımı anlayıp arka sokaklara doğru yürüyelim dedim. etraf tenhalaşmıştı, bir sokağa girdik. biraz ilerleyince bağırışmalar geldi, kavga ediyorlardı. haliyle tırstık nihayetinde burası alsancak'tı ve içenin ne yapacağı belli olmuyordu. "geri dönelim olmoğlmöghh" lafı bitiremedenkusmaya başladım. on metre önümde millet birbirini parçalıyordu. o kadar çok böğürdüm ki bir ara kalabalık durup bizi seyretmeye başladı. ne oldu ona falan dedi içlerinden biri. bizim arkadaş atladı hemen abi çok içti diye. eleman yanıma yaklaşıp başımı saçlarımdan tutarak yerden kaldırdı ve ekledi:
"adam gibi içsene o...çocuğu, ne böğürüp rahatsız ediyon milleti, çaaaattttt"
bu gelen ses beton gibi bir kafanın burunla çarpışma sesiydi. adamlar işi gücü bırakıp bize daldılar, ama ne dalış. bir kamyon dayak yedik. bir de arkadaşlar sinirden vurdular bana. tam katmerli oldu. ömrümde bu kadar gereksiz ve saçma bir dayak yememiştim.
ben de 8. sınıftayım sene 2000lerin başları. iş eğitimi dersi var o zaman. * bir de bizim okulda topik bir iş eğitimci-resimci var. adam tam topik konuşurken çenesi 8 kere yer değiştiriyor neyse alçı yapıyoruz zamanın dahiyane buluşu. ben de o zaman lgs var ona kastırıyorum, bir de bu iş eğitimi işlerine yatkın değilim sevmiyorum. bu adamın da bir özelliği var o zamanlar sınıflar 40 50 kişi dersin başında görüp not verdiği bir çalışmayı gösteren adamdan 20 kişi sonra başka biri daha göstersin farketmiyor yiyor ve not vermeye devam ediyor. öyle bir adam koduum. neyse ben de yapmadım bu alçıyı bizim bir arkadaştan aldım sıradan gittim buna gösterdim. bunun da farkedeceği tuttu. amk alçıyı elimden aldı daha bunu sen mi yaptın demeye kalmadan kafaya geçirdi oç. alçı dağıldı bizim kafada. ağrı sızı yok acıtmadı öyle ama adamın yaptığı büyük puştluk. sonra okula gittik garip anamızla. müdür yardımcısı beni severdi topikten de nefret ediyormuş anladığım kadarıyla o dedi ki şikayet dilekçesi yazın verin bana ben ona geçircem. biz de bir gaz yazdık. sonra bu topik tutuşmuş bunun kankası bir türkçe hocası vardı bizim hemşehrimiz bizim de kankamız. ona söylemiş herhalde o da annemi çağırıp yalvardı hem de çocuğunuza kafayı takarsa zayıf verir vs kolpalarla gariban anamı kandırdı o da dilekçesini geri çekti. olan bize oldu kafaya yediğimiz alçıyla kaldık.
ama buradan kendisine sesleniyorum hala gün gibi aklımdasın ve hayatta elime geçen ilk fırsatta sana kendimi hatırlatıcam.
ilkokuldayız bir orrospu yüzünden dayak yedim. Neden orospu açıklayayım. 3 kişi oturuyoz sınıfta yanyana. Bana şakasına yumruk atan kızı ittim sıradan düşmedi, bir şey olmadı. ama Bu orospu kolum kırıldı deyip ağlamaya başladı. Ardından koridor nöbetçisi din öğretmeni geldi. Kız daha da ağladı. Adam bastı tokatı bana. Zaten o zamandan sonra dinden soğudum. Neyse kız bir ders sonra o kolla voleybol oynadı. adıda ayseldi. Ne güzel yakışıyor orospu aysel
kişinin veya başkalarının yemiş olduğu tüm dayaklardır. çünkü şiddet başlı bşaına bir sçamalıktır. böyle bir olguyu mantıklı veya saçma diye ayırmak da gereksizdir.
