özcan yeniçeri'nin felsefî bir bakış açısıyla çıkış yollarını aradığı eseri. eser, nobel yayın dağıtım tarafından 2001 yılı haziran ayında okuyucuya sunuldu. yeniçeri, kitabının arka kapağında kitabın konusunu net bir biçimde özetlemis:
"yeniden türkleşmek; bireysel ve toplumsal ölçüde fikri ve fiziki bilumum kirliliklerden ayıklanmayı içerdiğinden; ilmî, millî ve insanî bir kimliğinin olduğunu, milli ülkü ile insanlık ideali arasında bir tezat değil aksine ahengin bulunduğunu, hatta birinci olmayınca, ikincisinin mümkün olamayacağını ve milletlerin birbirlerinin hak ve ideallerine karşılıklı saygı göstermek suretiyle tekamüllerinin insanlığın mutluluğu için zaruri kıldığını savunur.
yeniden türkleşmek derken yeni bir icatta bulunuyor değiliz. var olan ancak şu veya bu sebeple üstü küllenen, itilen-kakılan, aşağılanan, görmezlikten gelinen, küçümsenen, terk edilen, takas edilen, reddedilen; ancak geçmişte "bizi biz yapan ve biz olduğumuz sürece de parlak bir maziye ulaştıran" değerleri yeniden düşünmek gerektiğini söylüyoruz. neredeyse sıfırdan osmanlı gibi zamanının en şaheser devlet örgütünü kuran; şiddetin, zorbalığın, cinayetin cinnete dönüştügü bir zamanda mevlana gibi "ne olursan ol! gel" diyen bir insan sevdalısı bilgeyi çıkartan, "yetmiş iki millete bir gözle" bakan, "yaratılanı yaratandan dolayı hoş gören" bir milletin, kendi kültürel köklerini yeniden gözden geçirmesi gerektiğini söylüyoruz. türk'ün kültürünün yeniden parlak bir yıldız gibi yirmi birinci asra doğmasının yunan'laşmayla değil, türk'leşmeyle mümkün olacağını düşünüyoruz. batı denilen milletler bin beş yüz yıl sonra kendi köklerine dönerek yeniden doğmasını becerebildiklerine göre geçmişte parlak bir medeniyet kurmuş bütün uluslar gibi türklerin de aynı başarıyı gösterebileceğine inanıyoruz."
