bir çeşit avunma yöntemide denebilir. Her geçen ay ne olur ise olsun, o garibimin içinde hep nasıl olsa buda geçer daha bilmem şu kadar ay var bu yılın bitmesine diye düşünüp o positif umudunu bir sonraki yıla kadar yitirmemesi durumu.
mekanik dönem saplantılı romantik, bu insanların bir yığını yüzünden evet bugün çok mutlu oluncak bir gün yürüyüşleri beklentileri yüzünden normal bir günde garip hüzünlere düşürürler pek çok insanı.
düzelmesi gereken seyler icin caba harcamaktansa, yilbasi aksami sacmasapan eglenceler düzenleyip tepinen salaktir ayni zamanda.
görüyorum mesela. cebinde 5 kurus parasi yok. zengin olacagim diye bilet aliyor, aksam icin de hindi kesip kasa kasa bira aliyor. parasi yok fakirin, olsa sarap alacak zaten. e kardesim madem bu haldesin neden oturup "lan neden para kazanamiyorum?" ya da "nasil daha iyi sartlarla yasayabilirim?" diye düsünmüyorsun? bugün yilbasi, hafta sonu tatil, hafta ici yorgunum. ohooo... her seyi de yilbasi mi yapacak arkadas?
birşeylerin düzeleceğine dair umut arama ve bunu bir şeylere bahşetme çabasının getirdiği, insanoğlunun kaçınılmaz gereklerinden biri olmasıyla, bunu yılbaşının başına bırakma eylemi içerisinde bulunandır.
yilbasina yakin, her 15 aralik sonrasi ortaya cikar bunlar. sacmasapan hayaller kurmaya baslarlar ve "yeni yilda her sey düzelecek, adam 2011 sonucta ya boru mu?" tribine girerler. dünyanin kendi etrafindaki dönüsünü tamamlamasi bu insanlar icin bambaska bir hayatin baslangicidir.
lan olm bende mi bir problem var? anlamiyorum. yilbasinda stres atmak isteyen, eglenen insanlari yine bir yere kadar anlayabiliyorum da yeni yila anlam yükleyen adamlari anlamiyorum. lan dünya dönüyor ya simdi bak, 365 gün dolastiktan sonra yine ayni yere geliyor. anladin mi?
