Her yılbaşı hep aynı şeyler. Değişen hiç bir şey yok. Yok mu bir orjinalite? Hayat banallaşmaya hızla devam ediyor. Aha dünyadan geldik gidiyoruz hep aynı teraneler, aynı kuruyemişler, farklı farklı dansözler.
artık olmayandır.
dansöz bizim çocukluğumuzdaydı.
o zamanlar dansözü zaten ancak ya bayramda yada yıl başında görürdük.
şimdi anlamsız bir uğraş oldu.
lakin o zamanların yokluğunda da iyi giderdi.
hakkını yemeyelim.
buna ek olarak evin erkeği arasıra balkona giderek, babadan gizli sigara da tüttürebilir. teknolojinin gelişmesiyle telefona gömülen mutsuz kız da hesaba katılmalı.
türk aile geleneğidir. mazide kalmıştır. soba yanında oturup, portakal soymadan, kuruyemiş yemeden, iki tek atıp dansöz izlemeden girilen yeni yıl olamaz.
