uzun bir zamandan sonra beni gerçekten anlayan, espri anlayışı benzeyen, birlikte ağlayıp gülebileceğim, dertlerimi dinleyebilecek, aynı anda aynı şeyleri düşündüğüm birini bulmanı mutluluğu içindeydim . Elindeki gülü sorup bunu sana kim aldı ya dedim. Neyse ki erkek arkadaşı değilmiş. Müdürü herkese hediye etmiş. Neyse sonunda O da bana açılarak Ya ben Galiba senden daha iyisini bulamayacağım biz evlensek mi, Sanırım benim ruh eşim sensin dedi. Her şey aniden ve rüya gibi gelişti. Gerçekten şaşırtıcı.
