etraflarında gördükleri ve duydukları insanların büyük çoğunluğunun dini kendileri için eğip büktüklerini görünce ister istemez hem bireylere hem de dine sonsuz bir kin ve öfke besliyorlar. şaşılacak bir durum yok.
Tamamen cahil olduklarından, kuranı dini araştırmadan kötü örneklere bakarak hükme varmalarıdır. Batıdaki ünlülerin nasıl Müslüman olduklarını Bi araştırsınlar hayat hikayelerini okusunlar. En ilgincide, Hollandalı ırkçı parti yetkilikerinden biri. islamı karalamak için kuranın uydurma olduğunu ispatlamak için bir kitap yazmaya başlıyor ve bilgi toplamak için mecburen kuran okumaya başlıyor, okudukça kalbi aklı hidayete eriyor sonuçta Müslüman oluyor. Adam hayatta okuyun hikayesini.
dinden bahseden tiplerin ilkesizlikleri düstursuzlukları biri sürü yalan söylemeleri insanları aptal gibi görüp attıkları yalanların bile çetelesini tutmayıp bunları güya başka daha uyduruk yalanlarla örtmeye çalışmaları. dinin tek konusu cehennem yanmak yat kalk başka bir muhabbet dönmüyor. din din diye en çok konuşalar bu ülkede bizzat gördük bir sürü boktan işleri hırsızlıkları ifşa oldu en büyük rezillikleri kendileri yaşadılar. insanlarda dindarlık buysa ben bu dini almıyım dedi bir sürü kişi. ve bu kadar büyük yamukluklar bu kadar büyük ifşaalara güya dinin kurumsal bir takım elitleri hiç bir ses çıkarmayıp adeta firavuna secde ettiler bu iyice insanları dinden uzaklaştırdı. bu arada bu bahsedilen en cahil ve okumayan düşünmeyen kesim. düşünüp sorgulayan zaten okuyup düşündükçe içindeki tutarsızlıklardan zaten kafadan dinleri çoktan sildi attı. ibrahimi dinler tamemen dar bir bölgeyede bir takım fırsatçıların kültürel bölgesel nedenlerle dar bir coğrafyada durum istismarından ve kitleleri sömürülmesinden başka bir şey değildir dünyanın geri kalanının bi haber olduğu evrensel dinmi olur. tek bir dile mahkum evrensel dinmi olur. dinin bütününde ibadetinin en çok yer tuttuğu ama her şeyin içinde olduğunu iddia ettikleri kitapta bununla ilgili hemen hemen hiç bilginin olmadığı bir evrensel dinmi olur.
dinle ilgilenmeye başlamalarıdır.
bizim çocukluğumuzda din sadece yazın gidilen kuran kursu, ramazanda tutulan oruç ve ezan okununca radyoyu kapatmaktan ibaretti.
bunun dışında din çoğu ortamda konuşulmazdı.
80 lerden sonra çocuklar dinini daha iyi öğrensin aksi halde anarşiz oluyolar gibisinden bir akım başladı.
din konusu deştikçe deşildi. din diye hurafe de konuşuldu, yalanda. o esnada her insanın içinde bulunan muhalif olma hali ortaya çıktı. bu öğretilenlere bir kaç pike yaptılar. baktılar ki yıkılabiliyor. devam ettiler.
sonuç bu.
milyonlarca atayis.
ilk paragrafta anlattığım dinle uzaktan ilgilenmek türk ün genel yapısına uygundu. türk e hiç bir şeyi katı kurallı olarak tam bir şekilde yaptıramazsın. bozkırın rahatlığı ve genişliği hepmizin içinde var. bunu silmek kolay değil.
sen, yok o kural, yok bu kural dersen türk atlar atına bozkırda saçları uçuşa uçuşa koşturur.
okumaları, sorgulamaları ve onun bunun çocuklarının oluşturduğu malum partinin geleceklerini sikmesi. iq ve inanç arasında negatif bir korelasyon olduğu çoktan kanıtlandı. kişinin zekası arttıkça tanrıya olan ihtiyacı da azalıyor yani.
Ortaçağ din ve tanrı algısının bilimperestlik karşısında tutunma şansı yoktur.
hakikat asla değişmez; ama insanın hakikat algısı zamana, döneme göre değişkendir. ortaçağ insanının tüm o kutsallıklar, tanrı, cennet, cehennem, melek tasvirleri, kutsal din adamları sınıfının önderliği vs. şeklindeki hakikat algısının artık miadı dolmuştur.
batı kendi içinde bu devrimi yapıp ortaçağ din algısını büyük ölçüde tasfiye etmiş durumdadır. doğu ise yenilgi üstüne yenilgi almasına rağmen, ortaçağ kafasından çıkmayı reddetmektedir. ancak bu direncin bir sonucu olmayacaktır maalesef. mağlubiyet kaçınılmazdır. bugün imam hatipli gençler dahi kendilerine empoze edilen demode öğretiyi kabullenemiyorlar bir türlü(yakın bir arkadaşımın eşi, akp’li kodamanların çocuklarının devam ettiği bir imam hatip lisesinde öğretmen olarak çalışıyor. ondan taze haberleri alabiliyorum).
sen hakikati 21. yüzyıl insanının algısına göre yeniden açamazsan, onu yüzeysel de olsa başarmış olan bilimperestler karşısında tutunman mümkün olmaz. deccalın tek gözü kördür; yani basireti yalnızca madde ve onun latif hali olan enerji boyutlarını görür; ama melekût/nur boyutunu göremez. felsefe dediğimiz ekol dahi deccalın bu tek yönlü algısının neticesi olarak ortaya çıkmıştır. zannedilenin aksine “bilim”, felsefeden ayrı bir olgu değildir. bilim dahi felsefeye dahildir.
batının felsefesi ve onun bir şubesi olan “bilim”, hakikatin suretidir, kabuğudur ve nur boyutuna erişecek kadar bir derinliği yoktur. eksik olan hakikat, hakikat değildir; belki de en büyük yalandır. bu nedenle sözü edilen yüzeysel kemalatın babasına, deccal-ı kezzap(yalancı deccal) diyoruz.
hz. isa gelip de deccalı boğazlayana kadar, insanların dinden(din=ortaçağ hakikat algısı) gittikçe uzaklaşması kaçınılmaz bir gerçeklik gibi görünüyor. aradaki bu zorlu fetret devrinde imanını koruyabilene ise aşk olsun, selam olsun…
