büyük şair mehmet âkif'in şu dizelerini akla getiren ve ürperten durumdur...
Haya sıyrılmış inmiş, öyle yüzsüzlük ki heryerde
Ne çirkin yüzleri örtermiş, meğer o incecik perde
Vefa yok, ahde hürmet hiç, lafe-i bi medlul
Yalan raiç, hiyanet mültezem, heryerde hak meçhul
Ne tüyler ürperir ya rab, ne korkunç inkılab olmuş
Ne din kalmış ne iman, din harab, iman türab olmuş.
ben 17 yaşındayım daha niye sevişmedim lan dememi beklemeyin ben seviyorum ve sevdiğimi bile söylemeye utanıyorum ama sevdiğim kız ya bunları yapıyorsa diye kahrolmuyorum değil hani.
nedeni teknolojidir teknoloji. Eskiden kral tv'de***Mariah Carey çıksada, o 1 saniyesini görelim, şevk malzemesi olsun diye beklerdik, şimdi ekle feysbuktan konuş mariah'la.
eskiden bir kızla aynı mahalleden geçemezdik, sevişmek ne kelime elini bile tutamazdık. şimdi ise kızlar sen yat ben hallederim diyor. hayat çok garip lan. sabun, vazelin, zeytin yağı falan***
bizim zamanımızda yoktu abi böyle bir şey. ben okula lastik pabuçla gider gelirdim.
yazının girişinden de anlayacağın üzere son derece düz bir adam ve klişe insanıyım. ama hakikaten yeni nesil çok bozuldu azizim. 16 yaşındaki çocukların kütür kütür yiyiştiğini görünce, 30 yaşıma bir kaç yıl kala daha hatun eline değmemiş olmak beni tarifsiz kederlere, bitmek bilmez kıskançlığa sevk ediyor. memleket çok bozuldu hafız!
