''artık bu dünyanın çocuğu olmamayı umarken,bir de baktık ki,zamanın efendisi ve salgı bezlerinin bağımlısı kaypak münzeviler gibi iştahımıza boyun eğmişiz. fakat bu oyunun sınırı yoktur: arzularımızın her biri dünyayı yeniden yaratır, düşüncelerimizin her biri de yok eder...''
merak ettiğim hobidir. sözlükte ve diğer sosyal mecralarda sıklıkla görmekteyim.
varolmanın dinmez acısından dem vuran-5 dk sonra çay koyan -sıçarken bile camus,sartre,kafka(favori budur genellikle çünkü kitapları incedir)gibi popüler yazarların kitaplarını ellerinden düşürmeyen, okuduğu metni anlamak yerine paylaşmaya müsait cümle kovalayan küçük egzistansiyalizm havarisi türemiş durumda. bu akımın da diğer her türlü akım gibi moda olduğunu düşünüyorum. birkaç yıla geçer, var olmanın dayanılmaz acısı*
