ortaokuldayken, haftasonu öğlen birde şurada buluşalım diye sözleşirdik. gidip orada beklerdik herkes gelsin diye. zırt, pırt nerede kaldın diye arayıp sormazdık. kaldı ki güzel zamanlardı.
evden sabahın köründe çıkıp akşama kadar arkadaşlarla gezip tozmak, oyun oynamak, annenin hazırladığı ekmek arası bilimum gıdayı iştahla dışarda yemek, akşam babayla birlikte eve girmek, bizimkileri izlemek, şahane pazarı izlemek, pazar günleri banyo yapmak, okula koşa koşa gitmek.*
