lanet ettiren bir gerçektir. şöyle ki ilkokuldan bir başlarsın, ortaokul, lise, üniversite, yüksek lisans...sen sbs, öss, kpss, kpds, üds, toefl, ielts, ales,... diye paralarsın kendini. sonra bir bakarsın ki patronun lise mezunu.
doğru zaman doğru tercih doğru bölüm. sen bunların hiç birinde bulunma sonra hayat zor be abi. iş vermiyorlar. vermezler tabi.
yabancı dil? yok
kendini geliştirme? bir konferansa katılmıştım o olur muydu? he oldu gel.
sadece iktisadi idari bilimler fakultesi mezunları için geçerli durumdur.
türkiyede işsizliğin artmasının başlıca sebeplerinden biri olarak gösterilebilecek olan yalnızca prestijli mesleklere yönelme durumunun sonucunda ortaya çıkan bu yatsınamaz gerçek iktisadi idari bilimler fakultesi mezunları için daha da gerçektir. öyle bir ülke düşünün ki, herkes müdür, muhasebeci, patron olmak yetiştirilmiş ve çalışacak işi yapacak kimse yok. ne yani herkes birbirini yöneterek mi para kazanıcak bu ülkede. yok öyle bi dünya. türkiyede talebe göre eğitim yapıldığından, eğitim ticarete döküldüğünden böyle sonuçlarla karşılaşılmaktadır. bir çok üniversitede (okumakta olduğum uludağ üniversiteside dahil) iktisadi idari bilimler fakultesinin öğrenci hacmi mühendislik, mimarlık, teknik bilimler gibi tasarım ve üretimde sorumlu olan eleman üreten bölümlerin hacminden çok daha fazla. nasıl olucak bu iş? sırf harç paralarını alabilmek için öğrencinin tercih etmiş olduğu bölümün kapasitesini arttırıp üniversite mezunu vasıfsız eleman yetiştirmenin ne anlamı var?
işi okulda ayarlayıp yüzleşmeyeceğiniz zorluk.
sen sadece okur okurken iş aramazsan okul bitince de göt gibi ortada kalırsın.
ama sakin eğer güzel bir bölüm bitirdiysen elbet iş bulursun.
en olmadı kasiyer.
(bkz: öyle göte böyle yarak)
